بررسی سیر تحول تاریخی ضابطیت دادگستری در نظام حقوق کیفری ایران

ضابطان دادگستری به عنوان عاملان نهاد کشف جرم، نقش مهمی را در برقراری نظم عمومی و امنیت اجتماعی ایفا می کنند. از آن جایی که برقراری نظم عمومی و امنیت اجتماعی زمانی مطلوب خواهد بود که این امر موجب تضییع حقوق شهروندی و آزادی های مشروع افراد جامعه نشود، بنابراین ضرورت دارد تا قانون گذار شرایط خاصی را برای احراز مقام ضابطیت تعیین نماید. هم چنین مصادیق ضابطان دادگستری را از حیث نهادی و اشخاص به طور دقیق مشخص نماید. هدف از انجام این تحقیق بررسی سیر تحول تاریخی مقام ضابطیت دادگستری در نظام حقوق کیفری کشور و تعیین عملکرد قانون گذار در راستای تعیین مصادیق دقیق مقام ضابطیت دادگستری است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی می باشد که به روش اسنادی اطلاعات و داده های مورد نیاز تحقیق از منابع علمی مدون به دست آمده و به روش تحلیلی و توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که هر چند در سیر نظام تقنینی کشور شاهد عدم توجه قانون گذار به تکلیف خود برای احصاء حصری ضابطان دادگستری هستیم، اما بالاخره در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ از سوی قانون گذار ضابطان دادگستری را احصاء حصری نموده و از سوی دیگر احراز این مقام را به عنوان یک مقام اکتسابی تابع شرایط ماهوی و شکلی خاص نموده است.

کلیدواژه ها:

ضابطان دادگستری ، نهاد کشف جرم ، قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۲۹۰ ، قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۷۸ ، قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲