بررسی تاثیر ایزوسورباید دی نیترات بر مدت زمان دفع سنگ های لگنچه ی کلیه بعد از سنگ شکنی برون اندامی
محل انتشار: مجله پزشکی بالینی ابن سینا، دوره: 30، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 219
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-30-4_001
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: سنگ شکنی برون اندامی (Extracorporeal shockwave lithotripsy, ESWL) یکی از روش های کم تهاجمی درمان سنگ های کلیوی است. متخصصان به دنبال یافتن راهکارهایی برای خروج هرچه سریع تر ریزسنگ های ناشی از ESWL در بیماران هستند. هدف مطالعه ی حاضر تعیین اثر ایزوسورباید بر مدت زمان دفع سنگ های لگنچه ی کلیه بعد از ESWL بود.
مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، ۱۷۶ بیمار مراجعه کننده به بخش سنگ شکنی بیمارستان مرادی رفسنجان با سنگ های کوچک تر از ۲۰ میلی متر ناحیه ی لگنچه طی سال ۱۳۹۸ بررسی شدند. پس از سنگ شکنی، بیماران به شیوه ی تصادفی، در دو گروه مداخله ی مصرف قرص ایزوسورباید ۲۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت به مدت ۲ هفته و کنترل پلاسبو به مدت ۲ هفته قرار گرفتند. دادهها با آزمونهای آماری منویتنی و کروسکال والیس بررسی شدند.
یافته ها: موفقیت سنگ شکنی در گروه ایزوسورباید ۷۸/۲ درصد و در گروه پلاسبو ۷۷/۵ درصد بود (۰/۹۱۹=P). میانگین مدت زمان دفع سنگ گروه ایزوسورباید ۱/۰۵±۴/۲۱ روز و گروه پلاسبو ۱/۱۶±۴/۷۹ روز بود (۰/۰۰۱=P). در گروه ایزوسورباید، مدت زمان دفع سنگ در بیماران با اندازه ی سنگ ۲۰-۱۶ میلی متر کمتر از بیماران با سنگ های کوچک تر از ۱۶ میلی متر بود (۰/۰۱۱=P). میانگین مدت زمان دفع سنگ بیماران ۵۵-۳۶ سال (۰/۰۲۱=P) و بیماران با سنگ سمت راست (۰/۰۰۸=P) گروه ایزوسورباید کمتر از گروه پلاسبو بود.
نتیجه گیری: ایزوسورباید در کنار سایر درمان ها، مدت زمان دفع سنگ بعد از سنگ شکنی برون اندامی را کاهش داد که با توجه به این یافته، می توان از این دارو برای بهبود مدیریت بیماران دچار سنگ کلیه بهره جست، هرچند مطالعات بیشتری برای تایید این یافته لازم است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا نظری
Department of Surgery, Non-Communicable Diseases Research Center, Rafsanjan University of Medical Sciences, Rafsanjan, Iran
اسماعیل کریم قاسمی
Department of Radiology, Clinical Research Development Unit, Moradi Hospital, Rafsanjan University of Medical Sciences, Rafsanjan, Iran
احمدرضا صیادی
Department of Psychiatric Nursing, Social Determinants of Health Research Center, Rafsanjan University of Medical Sciences, Rafsanjan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :