اثر سیاست پولی بر پایداری اقتصاد کلان در ایران در مدل های نوکینزی رفتاری و متعارف

در این مقاله، با تخمین چندین مدل نوکینزی (NK) با ویژگی های رفتاری با فرض عقلانیت محدود با لحاظ نمودن یادگیری عامل ها و برنامه ریزی افق زمانی محدود، به ارزیابی توانمندی این مدل ها در مقایسه با مدل نوکینزی متعارف در پیش بینی آثار شوک سیاست پولی پرداخته شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل ها در چهارچوب الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی با رویکرد بیزی با استفاده از داده های فصلی اقتصاد ایران طی سال های ۱۳۶۷:۲-۴ :۱۴۰۱ نشان داد که اولا، پارامتر مربوط به طول افق برنامه ریزی توسط عامل ها کمتر از یک برآورد شده یعنی بخشی از عامل ها افق برنامه ریزی کوتاه مدت دارند. بنابراین مدل نوکینزی که در آن بخش قابل توجهی از کارگزاران افق زمانی محدود دارند سازگاری بیشتری با داده های اقتصاد ایران دارد. ثانیا، برآورد پارامتر به روزرسانی در مدل های افق زمانی محدود دلالت بر این دارد که عامل ها توابع ارزش خود را به آهستگی به روز می کنند. ثالثا، در اثر وقوع شوک پولی مدل های افق زمانی محدود در مقایسه با مدل نوکینزی متعارف به دلیل یادگیری آهسته عامل ها از تجربیات گذشته نوسانات کمتر و ماندگاری بیشتری دارند. بنابراین بانک مرکزی به نوسانات تورم روند در مقایسه با نوسانات تورم سیکلی واکنش تهاجمی تر نشان می دهد. در حالی که به نوسانات سیکلی تولید نسبت به نوسانات روندی آن تهاجمی تر واکنش نشان می دهد. نتایج دلالت بر این دارد که واردکردن عقلانیت محدود و برنامه ریزی افق زمانی محدود، توانایی پیش بینی اثر شوک های سیاست پولی در اقتصاد ایران را بهبود می دهد.

کلیدواژه ها:

افق زمانی محدود ، یادگیری ، سیاست پولی ، مدل نوکینزی ، براورد بیزی