عوامل موثر بر مکان‎گزینی شهرهای فعال ساحلی جنوب ایران در قرون نخستین اسلامی

شهر و شهرنشینی در سواحل جنوب ایران قدمتی دیرینه دارد. پیشینه بسیاری از این شهرها به روزگار پیش از اسلام می‎رسد. جنگ‎های صدر اسلام وقفه‎ای در تداوم فعالیت آن ها ایجاد کرد و باعث شد برخی از شهرهای ساحلی جنوب ایران برای همیشه از رونق بیفتند، برخی دیگر پس از فروکش کردن حوادث ناشی از ورود اسلام دوباره فعالیت را از سر گرفتند و پاره‎ای نیز توانسته‎اند تا امروز به حیات اجتماعی خود ادامه دهند. در این پژوهش شهرهایی مورد بررسی قرار گرفته‎اند که در بازه زمانی ظهور اسلام تا حمله مغولان فعال بوده و بدون هرگونه واسطه‎ای از قبیل مسیرهای کاروانی و یا رودخانه به دریا متصل بوده‎اند. با این شرایط ۲۲ شهر شناسایی شد. گذشته از هم جواری این شهرها با دریا، موقعیت مکانی آن ها با تفاوت‎هایی همراه بوده است. هدف این پژوهش یافتن پاسخ این پرسش است که چه عواملی بر مکان‎گزینی شهرهای فعال ساحلی جنوب ایران در بازه زمانی ورود اسلام تا پایان خلافت عباسی موثر بوده‎است؟ بررسی‎های انجام شده متکی بر منابع کتابخانه‎ای و شواهد تاریخی با روش توصیفی‎تحلیلی و با بهره‎گیری از نمودار، نقشه و آمار نشان داد که شهرهای مذکور متاثر از عوامل ژئوپلیتیکی و شرایط اقلیمی، سوق‎الجیشی، اقتصادی و سیاسی امکان وجود و فعالیت یافته‎اند.

کلیدواژه ها:

سواحل جنوب ایران ، قرون نخستین اسلامی ، شهر ، مکان‎گزینی