ارائه مدل ساختاری اختلال های اضطرابی بر اساس اضطراب کووید-۱۹ با نقش میانجی راهبردهای مقابله ای در زنان باردار

هدف: پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری اختلال های اضطرابی بر اساس اضطراب کرونا با نقش میانجی راهبردهای مقابله ای در زنان باردار انجام شده است. روش پژوهش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، توصیفی از همبستگی و معادلات ساختاری است. در حوزه جمع آوری اطلاعات پژوهش از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده گردید. در بخش میدانی برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش، پرسشنامه­های اختلال اضطراب فراگیر (GAD-۱۳) اسپیتزر و همکاران (۲۰۰۶)، اضطراب کرونا علی­پور و همکاران (۱۳۹۸) و راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (۱۹۸۸) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزارهای SPSS۲۲ و AMOS استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد، اختلال های اضطرابی بر اساس اضطراب کرونا پیش بینی می شود (۰.۰۱>p). همچنین نتایج نشان داد، راهبردهای مقابله ای در ارتباط بین اختلال های اضطرابی و اضطراب کرونا نقش میانجی دارد (۰.۰۱>p). نتایج دیگر نشان داد، بین اختلال های اضطرابی یا اضطراب کرونا با نقش میانجی راهبردهای مقابله ای در زنان باردار، ارتباط وجود دارد (۰.۰۱>p). نتیجه گیری: بنابراین، می توان نتیجه گرفت که اختلال های اضطرابی می تواند توسط اضطراب کرونا با میانجی گری راهبردهای مقابله ای در زنان باردار پیش بینی شود.

کلیدواژه ها:

اختلال های اضطرابی ، اضطراب کرونا ، راهبردهای مقابله ای ، زنان باردار