توسعه مدیریت دانایی محوری کشور با توجه به الگوهای شبیه ساز اقتصادی - اجتماعی

پیشرفت فناوری های نوین درجهان به گونه ای است که در قرن بیست و یکم با حداقل شدن محدودیت های زمانی و مکانی به سبب استفاده از فناوری های پیشرفته، امکان استفاده از تجارب کشورهای دیگر بسیار سریع تر از گذشته فراهم شده است. مسلما هر گونه به کارگیری از تجارب مختلف، نیازمند ساختارهایی است که نه تنها باید ابعاد جهانی شدن و فناوری های نوین در آن در نظر گرفته شده باشد، با تاکید بر نهادینه کردن فناوریهای پیشرفته امکان تحقق پذیری و رشد فناوریهای مبتنی بر دانایی محوری را در داخل کشور فراهم نماید و بتواند به گونه ای متفاوت از روشهای آزمون و خطا به توسعه فناوری کشور کمک کند. در این راستا اگرچه بسیج منابع و امکانات برای تحقق پذیری اهداف چشم انداز کشور حائز اهمیت است اما اگر این اهداف در تعامل با حرکت جهانی که خود مبتنی بر رشد دانایی محوری است از یکسو و بومی شدن تفکر دانایی محوری و نهادینه کردن آن در کشور از سوی دیگر نباشد، امکان دستیابی به اهداف منطبق بر برنامه های توسعه کشور به سختی تحقق می پذیرد. بر این اساس در این مقاله ضمن بررسی نقاط ضعف و قوت ساختارهای اقتصادی، اجتماعی کشور در یک تعامل جهانی و حرکت به سمت دانایی محوری، الگوهای شبیه ساز ویژه اقتصادی – اجتماعی را به عنوان یکی از محورهای تحقق پذیری و نهادینه سازی دانایی محور در کشور مطرح می نماید.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانایی محور ، بومی سازی دانایی محوری ، جهانی شدن ، شبیه سازهای اقتصادی - اجتماعی