بررسی عیوب لوله های گاز با روش رادیوگرافی صنعتی گاما و وردش همسان گرد- ناهمسان گرد وزن دار

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 26

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JNDTT-3-3_005

تاریخ نمایه سازی: 27 اسفند 1402

چکیده مقاله:

یکی از روش های مهم برای بررسی آسیب های لوله های ضخیم در صنعت گاز و نفت اسفاده از رادیوگرافی صنعتی گاما است. به علت انرژی بالای چشمه های گامای استفاده شده در رادیوگرافی، نفوذپذیری در قطعات با ضخامت حدود چند اینچ بالاست و تصویر مناسبی از مشخصات داخلی لوله می دهد. بر اثر عوامل مختلفی مانند پراکندگی اشعه گاما و مراحل ظهور و ثبوت فیلم، تصویر ثبت شده معمولا مات شدگی دارد. کنتراست و رزولوشن تصاویر رادیوگرافی نقش مهمی در تفسیر دقیق فیلم های رادیوگرافی و شناسائی عیوب دارند. روش های مختلف پردازش تصویر اعم از حوزه فرکانس و مکان می توانند برای بهبود کنتراست پرتونگاره ها مفید باشند. روش وردش یکی از متداول ترین روش های پردازش تصویر است. انواع مختلفی از روش های مبتنی بر وردش برای بهبود کیفیت تصاویر در مسائل مختلف پردازش تصویر مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق از روش وردش همسانگرد- ناهمسانگرد وزندار (WAITV) برای پردازش و بهبود کنتراست تصاویر رادیوگرافی استفاده شده است. این روش بر اساس عملگرهای تفاضل افقی و عمودی وتابع وردش همسانگرد وردش ناهمسانگرد عمل می کند و از روش مسیر متناوب ضرایب الگوریتمی سریع را برای بهینه سازی ارائه می دهد. این الگوریتم بر روی ۲۴ تصویر رادیوگرافی تهیه شده اعمال شده و تصاویر اصلی و پردازش شده توسط متخصصین ارزیابی شده اند. نتایج ارزیابی نشان می دهد که از نظر متخصصین استفاده از روش WAITV در بهبود کنتراست تصاویر رادیوگرافی بین ۱۰ تا ۲۰% تاثیر داشته است. در کل لبه های تصاویر تیزتر شده و نواحی مختلف مانند خطوط IQI و عیوب در تصاویر پردازش شده بهتر دیده می شوند. همچنین متخصصین تاکید می کنند که با توجه به تغییرات روشنایی در پیکسل ها و امکان ایجاد عیوب دروغین استفاده از این روش و روش های پردازشی دیگر تنها در صورت مقایسه با تصویر رادیوگرافی اصلی قابل تفسیر است.

کلیدواژه ها:

آزمون های غیرمخرب ، رادیوگرافی گاما ، پردازش تصویر ، روش وردش همسانگرد- ناهمسانگرد وزندار

نویسندگان

مهدی میرزاپور

گروه ریاضی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

امیر موافقی

پژوهشکده راکتور و ایمنی هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، تهران، ایران

عفت یاحقی

گروه فیزیک، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)