اهمیت ژئوتوریسمی چشمههای آهک ساز و رسوبات تراورتن، مطالعه موردی از منطقه بابا گرگر (شمال شرق قروه)

امروزه در ایران از تراورتن به عنوان سنگ نما و سنگ لاشه استفاده می شود؛ اما به جای استفاده از تر اورتن به عنوان مادهی خام که حاصل آن از بین رفتن مناظر بی نظیر زمین شناسی است و نیز وجود چشمه های فعال تراورتن ساز و رسوبات تراورتنی با اشکال منحصر به فرد، می توان آن را به عنوان یک منطقه ژئوتوریسمی معرفی نمود . با بررسی گسترش جغرافیایی تراورتن های عهد حاضر، مشخص شد که اندیس ها و رخنمون های قابل توجهی از تراورتن در بخش هایی از زون سنندج- سیرجان و ایران مرکزی قرار دارد. این رخنمون ها که در اغلب موارد اشکال و ساختارهای منحصربه فرد را ایجاد می کنند، بیشتر حاصل تجمع کربنات کلسیم در چشمه های کارستیک یا هیدروترمال می باشد. یکی از این مناطق که دارای رسوبات تراورتنی با ظاهری ویژه و در خور توجه و نیز چشمه های فعال می باشد؛ منطقه بابا گرگر است. فعالیت چشمه های تراورتن ساز منطقه مرتبط با گسل های جوان می باشد. آب این چشمه ها(چشمه تراورتن ساز)، چاه (حفره) خروج آب چشمه و شکل بدیع و خاص رسوبات تراورتن به نام اژدها (به طول 120متر).

کلیدواژه ها:

تراورتن ، ژئوتوریسم ، چشمههای تراورتن ساز ، زون سنندج- سیرجان ، زون ایران مرکزی