اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدACT بر کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین متقاضی طلاق
محل انتشار: فصلنامه مددکاری اجتماعی، دوره: 9، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 116
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SOWOR-9-3_002
تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: نقص در صمیمیت و تعارضات زناشویی همواره یکی از دلایل اصلی طلاق بیان شده است. این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین متقاضی طلاق انجام شد.
روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مداخله شهر مشهد در زمستان ۱۳۹۷ بود. سی زوج، به روش نمونه گیری داوطلبانه با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند پانزده زوج در گروه آزمایش و پانزده زوج در گروه کنترل قرار گرفتند اعضای گروه آزمایش طی دوازده جلسه نود دقیقه ای پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند در حالیکه اعضای گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفتند. هر دو گروه مقیاس تعارضات زناشویی و پرسشنامه صمیمیت را در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با بهره گیری از نرم افزار SPSS و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: یافته ها نشان داد که رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین متقاضی طلاق موثر بوده است.(۰/۱>P)
بحث و نتیجه گیری: بر اساس شواهد این پژوهش، می توان نتیجه گیری کرد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد مداخله ای موثر است. و استفاده از آن برای کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمت زوجین و در نتیجه کاهش میل به طلاق به مراکز مشاوره خانواده و کلینیک های مددکاری اجتماعی، مراکز خدمات بهداشت روانی، مراکز مداخله در بحران و دادگاه های خانواده در جهت کاهش تعارضات زناشویی و بهبود صمیمیت زوجین پیشنهاد می شود.
کلیدواژه ها:
Acceptance And Commitment Therapy ، Marital Conflicts ، Intimacy ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، تعارضات زناشویی ، صمیمیت
نویسندگان
مهدی اعلمی
Department of psychology, Islamic Azad University Torbat-e Jam branch
سعید تیموری
Department of psychology, Islamic Azad University Torbat-e Jam branch
قاسم آهی
Department of psychology, Islamic Azad University, Birjand branch
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :