برنامه نظام آموزشی در رشد شخصیت روانی و اجتماعی دانش آموزان سراسر کشور

نظام آموزشی یک مجموعه پیچیده است که در آن اجزا ئ متشکله و زیر نظام ها به گونه ای سازمان یافته است تا در اثر تعامل مداوم هدف های از پیش تعیین شده را تحقق بخشد اما امکان دارد که هدف های نظام تحقق نیابند. نظام آموزشی نظامی پویا و پیوسته در حال تحول. در این نظام، اولا انسان نه تنها ماده اولیه محسوب می شود ثانیااستفاده کنند از محصول این نظام و مجری فعالیت های آن نیز می باشد. بنابر این نظام آموزشی با پویایی خود می تواند در آرمان های افراد، انتظارات گروه ها و نهاد های اجتماعی نیز تحول ایجاد نماید.افرادی که مسولیت اداره نظام آموزشی جامعه را عهده دار هستند، اگر از روش ها واصول برنامه ریزی آموزشی بهره گیرند، بهتر می توانند نسبت به تامین فرصت های آموزشی برای مردم و نیز منطبق کردن این امکانات و فرصت ها با انتظارات جامعه اقدام کنند. برنامه ریزی آموزشی به مفهوم جدید آن شاخه ای از علوم تربیتی است که از عمر آن نزدیک به یک قرن می گذرد. این دانش جدید در خلال چند دهه اخیر کاربردی گسترده در آموزش و پرورش کشورها پیدا کرده است. بطوری که امروزه جزء لاینفک مدیریت آموزش و پرورش رسمی، تلقی می شود. برنامه ریزی آموزشی از سویی مدیران و مسئولان نظامهای آموزشی را در اداره واصلاح دستگاه تعلیم و تربیت مدد می رساند. از سویی دیگر، شیوه ها و الگوهایی راکه در خصوص توسعه آموزش وپرورش به منظور تامین انسانی مورد نیاز جامعه ارائه می دهد. بعبارت دیگر، برنامه ریزی آموزشی دارای دو وجه درونی وب یرونی است. یعنی آن جا که تجزیه و تحلیل، پیش بینی و نحوه ی تامین نیازهای نظام آموزش و پرورش مطرح می باشد، اسلوب و روشهای برنامه ریزی درونی بکارگرفته می شود.

کلیدواژه ها:

نظام آموزشی ، شخصیت روانی ، اجتماعی ، سازمان یافته ، برنامه ریزی ، دانش آموزان