بررسی نقش فعالیت های فوق برنامه در فرآیند یادگیری دانش آموزان

هدف اساسی تعلیم وتربیت، دست یابی به انسان کامل است. اما پرورش انسان کامل، تنها مستلزمکسب دانش، مهارت ها وتوانایی ها نیست، بلکه علاوه بر این ها ،مستلزم گشوده بودن ذهن در برابرآن چه در جهان رخ می دهد، برقراری ارتباط با دیگران و کسب تجربه است. هدف از نگارش این مقاله، بررسی نقش فعالیت های فوق برنامه در فرآیند یادگیری دانش آموزان بود. امروزه دیگر آموزش رسمی به تنهایی نمی تواند پاسخگوی نیاز های دانش آموزان باشد و برای بسط و تکمیل این آموزش، نیازمند برنامه ای، در ضمن آموزش رسمی هستیم، که فعالیت های فوق برنامه و مکمل می نامند. این فعالیت ها به عنوان شاخه ای از برنامه درسی است و تحت حمایت مدرسه، برای درگیر کردن هر چه بیشتر دانش آموزان همراه با آموزش رسمی و غیر رسمی انجام می شود که مهمترین هدف آن، بهبود یادگیری و فرصت سازی برای اندیشیدن و تمرین مهارت ها، در همه زمینه هاست. این فعالیت ها، شامل فعالیت های خارج از مدرسه، آموزش در فضای باز، آموزش برای گذراندن اوقات فراغت و مهمترین ویژگی آن شرکت داوطبانه و با انگیزه است که نتیجه آن بسیار پایدار تر و با ارزش تر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

فعالیت فوق برنامه ، برنامه درسی ، فعالیت مکمل ، یادگیری