رابطه مدرسه هراسی با فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر گرگان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدرسه هراسی با فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان متوسطه بود. روش تحقیق روش همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر گرگان که تعداد آنها برابر با ۳۱۴۷ نفر و حجم نمونه با استفاده از نرم افزارG*power برآورد گردید که تعداد آنها ۱۳۸ نفر بدست آمد. ابزارهای اندازه گیری عبارت بود از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی ماسلاخ و پرسشنامه مدرسه هراسی؛ داده ها به کمک آمار توصیفی و آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون, رگرسیون چندگانه)تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان همبستگی در میان متغیرهای پژوهشی از آن فرسودگی تحصیلی از نوع خستگی با مدرسه هراسی (۴۳/۰) و میزان همبستگی بین فرسودگی تحصیلی با مدرسه هراسی به میزان (۲۸/۰) و همچنین رابطه بین فرسودگی بدبینی با مدرسه هراسی(۱۷/۰) بود. کمترین میزان بین سه زیر مولفه و متغیر اصلی قرسودگی تحصیلی با مدرسه هراسی بود. پیشنهاد می شود دانش آموزان متوسطه دوم، در کلاسها و دوره هایی جهت بهبود و شناخت و آگاهی راهبردهای مقابله با فرسودگی تحصیلی بگذراند(طبق تحقیق انجام شده بیشترین دلیل فرسودگی تحصیلی بخاطر ترس و دلهره و فرار از مدرسه هست و بالعکس).

کلیدواژه ها:

مدرسه هراسی ، فرسودگی تحصیلی ، دانش آموزان.