رابطه اضطراب امتحان با فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ری

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین اضطراب امتحان با فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان متوسطه بود.روش تحقیق روش همبستگی چندگانه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر ری که تعداد آنها برابر با ۳۱۴۷ نفر و حجم نمونه با استفاده از نرم افزارG*power برآورد گردید که تعداد آنها ۱۳۸ نفر بدست آمد. ابزارهای اندازه گیری عبارت بود از پرسشنامه فرسودگی تحصیلی ماسلاخ و پرسشنامه اضطراب امتحان بک و استیر بود. داده ها به کمک آمار توصیفی و آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون, رگرسیون چندگانه)تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان همبستگی در میان متغیرهای پژوهشی از آن فرسودگی تحصیلی از نوع درسی با اضطراب امتحان به میزان (۲۷/۰) و میزان همبستگی بین متغیر اصلی فرسودگی تحصیلی با اضطراب امتحان به میزان (۱۸/۰) و بین فرسودگی بدبینی با مدرسه هراسی(۱۱/۰) بود. باتوجه به تاثیر مستقیم اضطراب امتحان در بهبود و ارتقاء فرسودگی تحصیلی و یا برعکس کاهش آن,، پیشنهاد می گردد اقدامات اصلاحی در جهت بهبود این نوع فرآیندهای اضطرابی با توجه به اهمیت آنها همچون برگزاری همایش در مدرسه ها و دعوت از مشاورین خبره و روانشناسان دراین زمینه مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اضطراب امتحان ، فرسودگی تحصیلی ، دانش آموزان