شناسایی و اولویت بندی نیاز های آموزشی دانش آموزان عشایری مقطع ابتدایی(تجربه تحصیل ۱۰ ساله در مدارس عشایری)

هدف از نگارش این مقاله شناسایی و الویت بندی نیازهای آموزشی دانش آموزان عشایر در مقطع ابتدایی می باشد. بدلیل گستردگی و گسترش سواد در عشایر ایران و بدلیل شرایط خاص زندگی ایلی عشایر که متفاوت از جامعه روستایی و شهری می باشد، نیازمند اجرای قواعد و قانون آموزشی دانش آموزان عشایری متناسب با زندگی ایلی داشت . آموزش و پرورش در هرجای دنیا، برای پیشرفت و توسعه یک کشور، باسواد شدن اعضای آن جامعه اهمیت زیادی دارد زیرا افراد باسواد می توانند در توسعه در ابعاد مختلف از جمله اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آن نقش بیشتری داشته باشند. بدون شک تعلیم و تربیت به عنوان یکی از مهم ترین فعالیت های بشر امروز، از مجموعه باورها، اعتقادات، آداب ورسوم و عوامل اجتماعی اقتصادی آن جامعه نشات گرفته و بر آن تاثیر می گذارد. تاثیر این عوامل بر شکل گیری نظام تعلیم و تربیت هر جامعه به گونه ای است که رویکردهای تربیتی، مدیریتی یک نظام آموزشی بدون توجه به موقعیت های فرهنگی و اجتماعی زیستی نه تنها کارآمد نیست، بلکه ناکارآمدی های بسیاری را به نظام آموزشی تحمیل می کند. با این وصف هر کشوری با توجه به فرهنگ و آداب رسوم خود برای آموزش وپرورش راه و رسم خود را دارد و حتی قومیت ها و خرده فرهنگ های درون هرکشور نیز با توجه به آداب ورسوم و راه و رسم زندگی شان، باید تعلیم و تربیتی مختص خودشان داشته باشند. یکی از این قومیت ها و خرده فرهنگ ها در کشور ما که به لحاظ شیوه زندگی شان (کوچ نشینی) و آداب و رسوم خاص خودشان آموزش و پرورش ویژه ای را می طلبید، جامعه عشایر است. بررسی تاریخچه ی تعلیم و تربیت در بین عشایر که شیوه ی زندگی آن ها جزء ابتدایی ترین شیوه های زندگی بشر است. عشایر ایران نیز همانند سایر جوامع، در طول تاریخ پرفراز و نشیب خود و محدودیت های فراوان به امر تعلیم و تربیت فرزندان خود همت گماشته اند.

کلیدواژه ها:

عشایر ، آموزش ابتدایی ، نیازهای آموزشی