هوشمند سازی درسازمان های آموزشی

پیشبرد کیفیت آموزش و پرورش یک نکته حساس است. هوشمند سازی می تواند کیفیت آموزش را از چندین راه تقویت کند: بوسیله افزایش انگیزه و ورود فراگیران به صحنه اشتغال، بوسیله تسهیل در کسب مهارتهای پایه ای و ارتقا تربیت مربی. هوشمند سازی همچنین ابزاری انتقال دهنده است که وقتی بطور صحیح بکار برود، می تواند ابتکار را در یک محیط دانش آموز محور ارتقا دهد. انگیزه برای فراگیری – هوشمند سازی هایی از قبیل ویدئو، تلویزیون و نرم افزارهای چند رسانه ای که متن، صدا و تصاویر متحرک را ادغام کرده اند، می توانند برای ایجاد مضمونی معتبر و مبارزه جو که دانش آموز را در فرایند آموزش دخالت می دهد، بکار بروند. همچنین امواج متقابل و ارتباطی رادیویی، افکت های صوتی، ترانه ها، نمایشنامه ها، نمایش های کمدی ودیگر رسوم و سنتهای اجرا، برای وادار کردن دانش آموزان به گوش دادن و درگیر شدن آنها در ارایه دروس بکار میروند.همینطور بهتر از هرنوع هوشمند سازی, کامپیوترهای شبکه ای با اتصال به اینترنت می توانند انگیزه فراگیران را با ادغام توانگری رسانه ها و تعامل دیگرICT ها با ایجاد فرصت اتصال به جهان واقعی و مشارکت در وقایع جهان، افزایش دهند(میلتون،۲۰۰۳).تسهیل فراگیری مهارتهای پایه ای – انتقال مهارتهای پایه ای و مفاهیمی که زیر بنای مهارتهای فکری درجه بالاتر و خلاقیت هستند می توانند بوسیله هوشمند سازی بصورت شفاهی و عملی تسهیل شود . برنامه های آموزشی تلویزیون، ابزار تکرار و تقویت را برای تعلیم الفبا، اعداد، رنگه، اشکال و دیگر مفاهیم پایه ای بکار می برند. بیشتر کاربردهای اولیه رایانه، برای تعلیم آموزش، مبتنی بر تسلط مهارتها، تقویت و تکرار محتوی درسی بود. ارتقا تربیت معلمان – هوشمند سازی همچنین برای پیشبرد دسترسی به تربیت معلمان و کیفیت آن بکار رفته است. مثلا“ موسساتی مانند مرکز تربیت معلم شبکه ای در کره جنوبی در حال بهره برداری از اینترنت برای ارایه فرصتهای بهتر توسعه و پیشرفت تخصصی معلمان، به صورت ضمن خدمت است.