روش های تدریس سنتی و نوین و نقش آن ها در تحول نظام آموزش و پرورش کشور

ازآنجا که دانش و اطلاعات و توانایی های افراد با هم متفاوت است. چگونگی آموزش و نحوه یادگیری نیز متفاوت خواهد بود. بنابراین، معلمان باید به انواع روش های تدریس مجهزباشند تا به فراخور وضعیت دانش آموزان، تدریس مطلوب را ارائه دهند. در دهه های اخیر تلاش های زیادی در جهان صورت گرفته تاروش های کلیشه ای و سنتی آموزشی جای خود را به روش های تازه و بدیع و مبتنی بر نیازهای فردی و اجتماعی دانش آموزان دهد.این مقاله با هدف بررسی نقش روش های تدریس در تحول نظام آموزشی و به صورت مروری کتابخانه ای صورت گرفته است با بیان قوانین و موانع یادگیری، انواع روش های تدریس سنتی و نوین و نقش آن ها در تحول نظام آموزش و پرورش کشور را مورد بررسی قرار داده است. امروزه هدف از تعلیم و تربیت تنها انتقال میراث فرهنگی و تجارب بشری به نسل جدید نیست. بلکه رسالت نظام های آموزشی را ایجاد تغییرات مطلوب در نگرش ها شناخت ها و در نهایت رفتار انسان ها دانسته اند. روشهای تدریس نیز به عنوان یکی از عوامل، به کمک این رسالت آمده است. هدف نهایی تدریس به وسیله مجموعه ای از تکالیف مشتمل برآگاهی و معلومات مشخص و ساخت فکری و فرآیندهای شناختی تعیین شده است. این مقاله به روش های نوین تدریس پرداخته است. ابتدا روش تدریس به دو دسته روش تاریخی و روش نوین تقسیم شده است. همچنین نمونه هایی از روش های نوین تدریس و مراحل و کاربرد آن که شامل روش تدریس بارش مغزی، روش تدریس بدیعه پردازی ،روش تدریس حل مساله،، روش تدریس غیر مستقیم/مشاوره ای، روش تدریس ایفای نقش، روش تدریس گردش علمی، روش تدریس کاوشگری و روش تدریس آموزش به وسیله رایانه به عنوان نمونه هایی از روش های نوین تدریس مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان نشان داده شده است که هیچ یک از روش های تدریس فی نفسه خوب یا بد نیستند، بلکه نحوه و شرایط استفاده از آنها باعث قوت یا ضعفشان شده است.

کلیدواژه ها:

تدریس ، اصول ، یادگیری ، مدرسه