شیوه اضطراب و افسردگی در دانش آموزان

هدف از این پژوهش تعیین میزان شیوع و بروز اختلالات اضطراب و افسردگی همراه با تنهایی در نمونه ای از دانش آموزان نوجوان بود. مطالعه کمی، همبستگی، مقطعی شامل ۳۳۰ نوجوان شهر سنندج در استان کردستان بود که با نمونه گیری هدفمند غیر احتمالی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-۲۱) و مقیاس تنهایی UCLA استفاده شد. از ۳۳۰ نوجوان، ۶۵.۵ درصد پسر و میانگین سنی ۱۶.۸ سال بود. ۶۰ درصد در سال سوم دبیرستان و ۳۹.۴ درصد در سال دوم بودند. برای اضطراب میانگین ۶.۴ و برای افسردگی ۵.۷ درصد بود. آنها به طور میانگین ۴۲ درصد در تنهایی داشتند. بین اضطراب، افسردگی و تنهایی همبستگی مثبت وجود داشت. در نهایت، دختران دارای سطوح بالاتر افسردگی بودند. نوجوانان اختلالات اضطرابی یا افسردگی را نشان ندادند، اما سطح بالایی از تنهایی را نشان دادند. بین اضطراب، افسردگی و تنهایی همبستگی مثبت وجود داشت، یعنی هر چه سطح تنهایی بالاتر باشد، احتمال بروز اضطراب یا افسردگی در نوجوانان بیشتر می شود. به همین ترتیب، شواهدی از سطوح بالاتر افسردگی در دختران وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، افسردگی ، تنهایی ، نوجوانان