اهمیت و تاثیر سند تحول بنیادین بر عدالت تربیتی و آموزشی در مدارس

میان عدالت و همه جانبه نگری، رابطه ای وثیق وجود دارد. "کل نگری" آنچنان که در تعریف عدالت آمده است: "اعطاء کل ذی حق، حقه" پیش نیازی اساسی در برقراری و استقرار عدالت در هر نظامی است. چرا که در احصاء روابط یک سیستم و قضاوت در مورد کیفیت این روابط، هر گونه جزء نگری و فراغت از فراسیستم ها و یا سیستم های هم ارز با یک سیستم، خواسته یا ناخواسته، لاجرم ما را به دامن ظلم خواهد کشاند. چه بسا در یک زیر مجموعه به خیال خود عدالتی را برقرار کرده باشیم، در حالی که با نگاهی کلان تر، آن عمل ظلمی را در حق دیگر سیستم ها روا دارد.اگر نظام آموزشی را به صورت یک سیستم که دارای ورودی، خروجی و فرآیندی است که در زمینه ای به عنوان محیط فعالیت می کند ببینیم، در برقراری عدالت باید نگاهی کلان به همه این اجزاء وجود داشته باشد. باید در نظر داشت که "ورودی" ها به نظام آموزشی، اعم از دانش آموز، معلم، منابع مالی و دیگر منابع، بر اساس عدالت گزینش شده باشند؛ "فرآیند"های برنامه درسی، مدیریت آموزشی، ارزشیابی تحصیلی عادلانه بوده و همچنین اصل رعایت عدالت را در "رابطه نظام آموزشی" با محیط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در نظر داشت.

کلیدواژه ها:

تعلیم ، تربیتی ، اموزش ، تحول بنیادین