نقش عوامل اجرایی مدرسه در بروز خلاقیت دانش آموزان

هدف تعلیم و تربیت باید آموزش به بچهها باشد که چگونه دوست بدارند، احساس و فکر کنند نه اینکه فقط یاد بگیرند.معلمان برای استفاده از این الگو بهتر است ابتدا هدفشان را مشخص کنند و بینند در یک موقعیت خاص پرورش کدام جنبه از تفکر اهمیت دارد، و سپس به تناسب آن از روشهای تدریس مختلف در هر کدام از دروس استفاده نمایند.طبیعی است که امکان استفاده از بعضی روشها، در برخی موضوعات درسی کاربرد بیشتری دارد و در بعضی دیگر کاربرد کمتر.تشخیص این نکته به توانایی و تسلط معلم بستگی دارد.به طور مثال، به راحتی میتوان از روشهای مهارتهای تحقیق، نمونههای عادت، تغییر، ارزیابی وضعیتها در دروس علوم اجتماعی جهت افزایش توانایی کنجکاوی، تخیل و پیچیدگی استفاده کرد.این الگو به رغم نقاط منفی مانند عدم توجه به بعد اجتماعی و فرهنگی، همچنین بیتوجهی به ویژگیهای شخصیتی معلمان، میتواند نقش اساسی در پرورش خلاقیت کودکان و نوجوانان در مدرسه بازی کند.لزوم توجه به این الگو در نظام آموزشی و مدارس ما، که یادگیری و آموزش همچنان مبتنی بر حافظه و انتقال اطلاعات است، به شدت احساس میشود بدین ترتیب امکان تجربه شخصی توسط دانش آموزان، موقعیت یادگیری را برای آنها جذاب و مطلوب ساخته و انگیزههای درونی آنها را تقویت مینماید.همه این جنبهها در کشف و شکوفائی استعداد خلاق دانش آموزان، تاثیر مستقیم دارد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، رشد فکری ، دانش ، افکار خلاق