نقش عوامل شخصیتی بر رفتارهای پرخطر دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی رفتارهای پرخطر و ارتباط آن با برخی ویژگی های شخصیتی در دانش اموزان بود. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه این پژوهش شامل ۲۰۰ نفر بود که از میان دانش آموزان شهر ورزقان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه شخصیتی آیزنگ و مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی برون گرایی، روان رنجورخویی و روان پریش گرایی با رفتارهای پرخطر در دانش آموزان رابطه ی معناداری وجود دارد. براساس داده های مشخص شده است که مداخلات پیشگیرانه در جهت کاهش رفتارهای پر خطر باید از مقطع ابتدایی به جدیت مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

رفتارهای پرخطر ، ویژگی های شخصیتی ، دانش آموز