موانع استعدادیابی در رشته دو و میدانی استان لرستان

هدف پژوهش حاضر موانع استعدادیابی در رشته دو و میدانی استان لرستان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف یک پژوهش کاربردی و از نظر روش، از نوع پژوهش های توصیفی است که در بخش شناسایی و بررسی موانع به صورت پیمایشی به صورت انجام شد.جامعه آماری پژوهش شامل مدیران، مربیان، ورزشکاران، داوران، کارشناسان و پیشکسوتان دو و میدانی استان لرستان بودند که تعداد ۲۶۰ نفر از آنها به صورت نمونه گیری تصادفی سهمیه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه محقق ساخته برای گردآوری داده های موانع شناسایی استعداد و از پرسشنامه وانگ و همکاران (۲۰۱۱) برای موانع پرورش استعداد استفاده شد. در بخش آمار توصیفی داده ها با استفاده از جداول، نمودارها، میانگین و انحراف معیار توصیف شدند. در آمار استنباطی داده ها با استفاده از آزمونهای کلموگروف – اسمیرونوف، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و فریدمن در بسته نرم افزاری SPSS نسخه ۱۶ تحلیل شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که در بخش موانع شناسایی استعدادها به ترتیب، موانع امکانات و تجهیزات، موانع رویکرد سیستمی منسجم، موانع علمی، منابع انسانی، موانع مدیریتی، موانع مالی، موانع رسانه ای و موانع فرهنگی و اجتماعی وجود دارد. در بخش موانع پرورش استعدادها به ترتیب، موانع پرورش بلندمدت، موانع اصول پرورش بلندمدت، موانع حمایت مالی، موانع برقراری ارتباط، موانع آمادگی کیفی، موانع شبکه حمایتی، موانع درک ورزشکار، موانع محیط تلاش برانگیز وجود دارد.

کلیدواژه ها:

موانع شناسایی استعدادیابی ، موانع پرورش استعدادیابی ، دو و میدانی