تاثیرگذاری آموزگاران مقطع ابتدایی بر آرامش و سلامت روانی دانش آموزان

کودکی که احساس آرامش روانی می کند، جرات پیشرفت سالم را خواهد داشت. نیاز کودک به این احساس می باید ارضاء شود و او را نمیتوان اجبار به پیش راند، زیرا اگر نیاز او به احساس ایمنی ارضاء نشود همواره پنهان می ماند و همیشه در پی ارضاء آن خواهد بود. هر چه نیاز دانش آموزان به احساس ایمنی بیشتر ارضاء شود، ظرفیت او برای تحمل عدم ارضاء آن و همچنین جرا نوجوان بیشتر میشود. یکی از پیامدهای، ارضای این نیاز اساسی کودکان، آمادگی برای یادگیری آموزشگاهی و فعالیت های شناختی است. بدیهی است که احساس ناامنی و خلا عاطفی موجب پذیری آسیب و عدم آمادگی کودکان برای یادگیری میشود، عدم ارضا یا ارضای ناقص نیازهای جسمی و روانی باعث میشود که کودکان در مدرسه دچار اضطراب شوند و به جای پرداختن به تکالیف شناختی، بیشتر نگران و دلواپس نیازهای عاطفی، ایمنی، شرایط ناامن و فضای تهدیدآمیز کلاس درس باشند. درواقع تا نیازهای سطوح پایینتر در حد نسبتا مطلوبی برآورده و سیراب نشوند، کودکان کمتر توانند می به تامین نیازهای بالاتر بپردازند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، ابتدایی ، سلامت روانی ، دانش آموزان ، مدارس.