بررسی تأثیر زمان پیرسازی بر سنتز نانوسریا به عنوان پایه کاتالیست های هتروژن

نانوکریستال های سریا به عنوان پایه کاتالیست های زیادی در فرایندهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق سریا به روش رسوب گیری، با استفاده از پیش ماده سریم نیترات، حلال آب دیونیزه و عامل رسوب دهنده آمونیاک تهیه شد. در اکثر واکنش های کاتالیستی با افزایش مساحت سطح پایه فعالیت کاتالیست نیز افزایش می یابد. در این روش سنتز، پارامترهای زیادی در خواص و ویژگی های سریای نهایی تأثیرگذار است که با سنتز این پایه در شرایط یکسان و با زمان های پیرسازی متفاوت به بررسی تأثیر این پارامتر بر مورفولوژی، مساحت سطح و میزان تخلخل پایه پرداخته ایم. نمونه های تهیه شده با استفاده از آنالیزهای TGA، XRD، ASAP BET و SEM مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. . نانوکریستال های CeO2 دارای قطری کمتر از nm20 و ساختاری کروی شکل و با توزیعی نسبتاً خوب بودند که این ویژگی ها باعث افزایش مساحت سطح این پودر شده است. نتایج BET حاکی از این بود که در سنتز به روش رسوب گیری، زمان پیرسازی رسوبات تشکیل شده یک مقدار بهینه ای دارد و با افزایش آن تا 6 ساعت، اندازه کریستال های سریا کاهش و مساحت سطح افزایش می یابد. با افزایش بیشتر زمان پیرسازی، مساحت سطح شروع به کاهش می کند. در کل با افزایش زمان پیرسازی اندازه کریستال ها افزایش یافته و اگرچه پدیده کلوخه شدن کاهش می یابد ولی مساحت سطح کاهش می یابد. مساحت سطح کاتالیست سنتز شده به روش رسوب گیری و با زمان پیرسازی 6 ساعت m2/g45/74 می باشد که این در مقایسه با سریم اکساید صنعتی افزایش قابل توجهی دارد.

کلیدواژه ها:

سریم اکسید ، رسوب گیری ، پیرسازی ، کاتالیست