برررسی و تعیین منابع خودکارآمدی تحصیلی

خودکارآمدی مجموعه متفاوتی از باورهای مربوط به حیطه های مختلف عملکرد است که شامل خودنظم-دهی فرایند شناختی، انگیزشی، حالت های هیجانی و فیزیولوژیک است. خودکارآمدی مربوط به دستیابی به هدف، بهتر از کارآمدی مربوط به یک عملکرد خاص، عملکرد را پیش بینی می کند. کارآمدی مربوط به خودنظم دهی نیز یک عامل مهم در باور خودکارآمدی مربوط به دستیابی به هدف است. باور خودکارآمدی مربوط به یک مهارت ممکن است بالا باشد، اما هنگام استفاده در موقعیت های تنیدگی زا ضعیف می شود. خودکارآمدی همچنین با هماهنگ ساختن مهارت های مختلف ارتباط دارد. از آنجا که کل چیزی بیش از مجموع اجزای آن است، باورهای خودکارآمدی به جای این که مجموعه بی ربطی از خودباوری های خاص بالا باشند، حاصل تجارب و افکار بارآور هستند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، دانش آموزان ، منابع