سناریوهای توسعه سرمایه انسانی پایدار با نگاهی به روش شناسی غایت شناسانه، دیالکتیکی وتطوری به مثابه مدل تغییر پارادایم آموزش عالی نسل بعد

هدف: دکترین سناریوسازی توسعه سرمایه انسانی پایدار یکی از ارکان پژوهشی نوظهور در جهان می باشد. مفهوم پارادایم سازیدر آموزش عالی نسل بعد یکی از مقولات قابل توجه در نظام آموزش عالی کشور بر مبنای اهداف مندرج در بیانیه گام دوم انقلابمد نظر مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) می باشد. هدف از انجام این تحقیق، درک موضوع و اهمیت سرمایه انسانی پایدار برایسنجش موثر و کارآمد سرمایه های انسانی می باشد تا درک صحیحی از جایگاه و وضعیت فعلی نظام آموزش عالی بر اساس روششناسی سه گانه داشته باشند و نقاط قوت و ضعف درون سازمانی را شناسایی کنند. مفهوم سرمایه انسانی در کشورهای مازاد کارحائز اهمیت است. این کشورها به دلیل نرخ تولد بالا تحت شرایط اقلیمی معین صاحب نیروی کار زیادی هستند. کارگران مازاد اینکشور (نیروی انسانی) منبع انسانی موجود، فراوانتر از منابع انسانی قابلدسترس و ملموس است. این منبع انسانی میتواند باورودیهای موثر آموزش، سلامت و ارزشهای اخلاقی، به سرمایه ی انسانی تبدیل شود. با این ورودی ها، تبدیل منابع انسانی ردیفیبه منابع انسانی فوق العاده پرسود، همان فرایند تبدیل سرمایه انسانی است.روش: روش تحقیق این مقاله، تحلیل کیفی براساس تحلیل محتوا و با بهره گیری از تحلیل گفتمان است. تحلیل محتوا در اینجا،روشی برای برداشت و درک مناسب از اطلاعات نامرتبط و مشاهده نظاممند اشخاص، تعاملات و موقعیتهاست. جامعه مورد مطالعهاین تحقیق را میتوان به سه گروه کلی شامل: گروه اول در برگیرنده اساتید دانشگاهی صاحب نظر در حوزه موردبررسی (خبرگانآکادمیک)؛ گروه دوم دربرگیرنده متخصصان شاغل در کسب وکارهای فعال در حوزه بازاریابی مبتنی بر شبکه های اجتماعی (خبرگانصنعت)؛ و گروه سوم دربرگیرنده کاربران ایرانی در شبکه های اجتماعی اینستگرام، فیسبوک و توییتر (ذینفعان مردمی)، دسته بندینمود. روش نمونهگیری در این تحقیق، تکنیک گلوله برفی است. جهت اجرای بخش کیفی پژوهش، نظرات ۱۵ نفر از خبرگان، درقالب مصاحبه گردآوری شد.نتایج: سناریوی جدیدی که در سالهای اخیر هم توسط دانشپژوهان و هم توسط دستاندرکاران به کار می رود، سناریوی مدیریتسرمایه انسانی و توسعه ی سرمایه انسانی پایدار است. مدیریت سرمایه انسانی و توسعه ی سرمایه انسانی بر اساس روش شناسی هایزیرساختی می تواند بنیان محکمی برای احیا نظام نوین آموزش عالی و پارادایم تازه ای برای توسعه باشد.

کلیدواژه ها:

مدلسازی توسعه پایدار ، سناریو سازی ، نظام آموزش عالی ، روش شناسی غایت شناسانه ، روش شناسی دیالکتیکی