تاثیر کیفیت سطحی زیرلایه بر خوصیات اتصالات ایجاد شده توسط جوشکاری گل میخ

در این پژوهش تاثیر کیفیت سطحی زیرلایه بر خصوصیات جوش گل میخ ایجاد شده بر صفحات فولاد ساده کربنی مورد بررسی واقع شد. بدین منظور ورقهای ۱۰۰۶ AISI با ضخامت mm۲ در دو وضعیتهای مختلف آماده سازی سطحی (بدون آماده سازی و اسیدشویی شده) تحت جوشکاری گل میخ با استفاده از گل میخهای ۲mm ۴۰×۶M واقع شد. بررسیهای ریزساختاری موضع اتصال حاکی از تشکیل دانه های فریت با مورفولوژی ستونی در فلزجوش و تعییرات ساختاری محدود در منطقه متاثر از حرارت بود. مطالعات ریزساختاری حاکی از عدم تاثیر محسوس کیفیت سطحی زیرلایه بر ریزساختار موضع اتصال بود. نکته قابل توجه تاثیر محسوس کیفیت سطحی زیرلایه بر ایجاد عیب عدم امتزاج (LOF) در موضع اتصال بود. با اسیدشویی سطح ریزلایه ، LOF در موضع اتصال به ۴۰% کل موضع اتصال کاهش یافت ، در حالیکه LOF در نمونه های جوشکاری شده بدون تمییزکاری سطحی ۸۰% موضع اتصال بود. بررسی پارامترهای جوشکاری نشان داد که با افزایش ولتاژ جوشکاری ، LOF در موضع اتصال به کمتر از ۲۰% کل موضع اتصال کاهش می یابد. ارزیابی استحکام خمشی نمونه ها نشان داد که علی رغم LOF در موضع اتصال، اتخاذ ولتاژ هایی بالاتر از حد بحرانی باعث ایجاد جوشهای گل میخ با استحکام مناسب می شود و مطابق با استاندارد ۱۴۵۵۵ISO- مورد پذیرش می باشند.

کلیدواژه ها:

جوشکاری گل میخ ، کیفیت سطحی ، ساختار ، استحکام خمشی .