تاثیر دو نوع تمرین تناوبی خیلی شدید بر مقادیر پلاسمایی آدیپونکتین، لپتین و فشار خون پرستاران دارای اضافه وزن
محل انتشار: فصلنامه پرستاری قلب و عروق، دوره: 10، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ICNS-10-1_011
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1402
چکیده مقاله:
خلاصه
هدف. این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر دو نوع تمرین تناوبی خیلی شدید (HIIT) بر مقادیر پلاسمایی آدیپونکتین، لپتین و فشارخون پرستاران دارای اضافه وزن انجام شد.
زمینه. بیماری قلبی عروقی به عنوان یک وضعیت جسمی مزمن و ناتوان کننده، یکی از شایعترین علت های مرگ در جهان است و میتواند سطح سلامتی افراد به ویژه پرستاران را که در معرض انواع بیماری ها هستند تحت تاثیر قرار دهد. لازم است متغیرهای مرتبط با سطح سلامتی در این این افراد شناسایی شوند.
روش کار. در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، ۲۷ پرستار (با میانگین سنی ۲۵/۸۱ سال با انحراف معیار ۰/۶، میانگین قد ۱۵۸/۰۱ سانتیمتر با انحراف معیار ۷/۶، و میانگین وزن ۶۹/۴۱ کیلوگرم با انحراف معیار ۰/۲۵) به طور داوطلبانه وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در سه گروه ۹ نفری تحت عنوان های گروه تمرین تناوبی خیلی شدید نوع ۱ (هشت ثانیه دوی سریع و دوازده ثانیه بازیافت فعال)، گروه تمرین تناوبی خیلی شدید نوع ۲ (آزمون رفت وبرگشت ۴۰ متر با حداکثر سرعت)، و گروه کنترل قرار گرفتند. تمرین تناوبی خیلی شدید نوع ۱ به مدت چهار هفته، هفته ای سه جلسه، هر جلسه ۶ تا ۹ دقیقه با بیشتر از ۹۰ درصد ضربان قلبی بیشینه اجرا شد. تمرین تناوبی خیلی شدید نوع ۲ به مدت چهار هفته، هفته ای سه جلسه با بیش از ۹۰ درصد ضربان قلبی بیشینه اجرا شد. گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و ANCOVA در SPSS انجام شد.
یافته ها. تحلیل داده ها نشان داد اجرای تمرین تناوبی خیلی شدید نوع ۱ و نوع ۲، تاثیر معناداری بر کاهش مقادیر لپتین پلاسما، فشارخون سیستولی و دیاستولی و افزایش غلظت آدیپونکتین پلاسما در پرستاران دارد. هر دو روش تمرینی باعث بهبود شاخص های سلامتی (آدیپونکتین، لپتین و فشار خون سیستولی و دیاستولی) میشوند، اما تمرین تمرین تناوبی خیلی شدید نوع ۱ در مقایسه با نوع ۲، باعث کنترل و تنظیم بهتر این شاخص ها شد.
نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرین تمرین تناوبی خیلی شدید نوع ۱ نسبت به تمرین تمرین تناوبی خیلی شدید نوع ۲ روش بهتری برای بهبود سطوح آدیپونکتین، لپتین، فشار خون سیستولی و دیاستولی در پرستاران است.
کلیدواژه ها:
High intensity interval training ، Adiponectin ، Leptin ، Blood Pressure ، Nurses ، تمرین تناوبی خیلی شدید ، آدیپونکتین ، لپتین ، فشارخون ، پرستار
نویسندگان
سحر عوض پور
Faculty of Educational Sciences, Department of Sports Sciences, Shiraz University
امین امینی
Institute of Artificial Intelligence and Cognitive Sciences, Imam Hossein University
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :