بررسی تاثیر روش های مختلف ضدعفونی بر کارایی، افت فشار و شاخص کیفیت ماسک های پزشکی

سابقه و هدف: کمبود ماسک در شرایط بحرانی مانند همه گیری مشکلات فراوانی ایجاد می کند. یکی از راه کارهای موجود در این شرایط استفاده دوباره از ماسک ها، پس از ضدعفونی شدن است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر روش های مختلف ضدعفونی بر کارایی، افت فشار و کیفیت ماسک های پزشکی مورداستفاده توسط کادر درمان و تعیین کارایی تصفیه کنندگی (filtration) آن ها انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه ی حاضر چهار مدل ماسک پزشکی مورداستفاده کادر درمان انتخاب و وارد مطالعه شد. سپس ماسک ها با روش های ضدعفونی توصیه شده توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری شامل روش های گرمایی، اتوکلاو، پرتو فرابنفش، غوطه وری در الکل ۷۰ درصد و روش غوطه وری در هیپوکلریت سدیم ضدعفونی گردیدند و درپایان تاثیر هر روش ضدعفونی بر روی کارایی، افت فشار و کیفیت ماسک ها با استفاده از سامانه آزمایشی تعیین گردید. یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از مطالعه، ضدعفونی ماسک ها با روش های گرمایی، اتوکلاو، تابش فرابنفش، غوطه وری در هیپوکلریت سدیم و غوطه وری در الکل ۷۰ درصد به ترتیب باعث تغییر کارایی به میزان ۵.۵۸، ۹.۸۳، ۸.۱۵، ۱۳.۳۴ و ۲۰.۳۸ درصد و تغییر افت فشار به میزان ۹.۱۲، ۷، ۶.۹۲، ۱۸۳.۷۵ و ۱۶.۱۳ پاسکال می شوند. همچنین شاخص کیفیت ماسک ها پس از ضدعفونی در روش های گرمایی و اتوکلاو برخلاف سایر روش ها افزایش یافت. همچنین بررسی کارایی تصفیه کنندگی مشخص نمود سه نوع از چهار نوع ماسک موردبررسی دارای کارایی کمتر از ۸۵ درصد بودند. نتیجه گیری: ضدعفونی ماسک های پزشکی با استفاده از روش گرمایی به دلیل کمترین تغییر در کارایی، افزایش ناچیز افت فشار و در دسترس بودن به عنوان بهترین روش ضدعفونی تعیین شد. همچنین روش غوطه وری در الکل ۷۰ درصد به دلیل کاهش کارایی، افزایش افت فشار و تخریب ساختار ماسک ضعیف ترین روش ضدعفونی ماسک های پزشکی بود.

کلیدواژه ها:

Disinfection of masks ، Medical services staff ، Respiratory protection mask ، ماسک حفاظت تنفسی ، ضدعفونی ماسک ، کادر درمان