تغییرات در ارزبری فعالیت های تولیدی اقتصاد ایران با استفاده از رویکرد تحلیل تجزیه ساختاری

ارزبری بالای فعالیت های اقتصادی در شرایط خاص مانند تحریم، جنگ های اقتصادی و وابستگی اقتصاد به نفت مطلوب نیست. این مقاله با استفاده از روش تحلیل تجزیه ساختاری به بررسی عوامل موثر بر تغییرات ارزبری فعالیت های تولیدی ایران در فاصله سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ می پردازد. از آن جا که ارزبری فعالیتهای تولیدی به واردات کالاها و خدمات واسطهای آن ها بستگی دارد، ارزبری این فعالیتها با واردات واسطهای و تغییرات آن ها اندازهگیری میشود. اطلاعات مورد نیاز از جدول های داده-ستانده ایران در این سال ها تامین میشود. نتایج نشان می دهد در مجموع ارزبری برای تامین کالاهای واسطه با ۷/۲۳۱ تریلیون ریال افزایش روبرو بوده است. در این میان، محصول نهایی دارای بیشترین اثر در افزایش ارزبری، در مقابل سهم واردات در تولیدات فعالیت ها، دارای بیشترین اثر در کاهش ارزبری فعالیت های تولیدی بوده است. در سطح فعالیتهای تولیدی، فعالیت «اداره ی امور عمومی»، با ۱/۵۱ تریلیون ریال افزایش ارزبری، بیشترین افزایش را در بین ۷۸ فعالیت تولیدی ایران داشته است. در مقابل، فعالیت «پرورش حیوانات»، با ۲/۵۴ تریلیون ریال کاهش ارزبری، بیشترین کاهش را در ارزبری ۷۸ فعالیت اقتصادی کشور داشته است.

کلیدواژه ها:

ارزبری ، تحلیل تجزیه ساختاری ، داده- ستانده ، ایران