ارزیابی روش های SDSM در ریز مقیاس کردن اندازه بارش و دما سالانه شبیه سازی شده با مدل CANESM۲ (منطقه مورد مطالعه: استان آذربایجان شرقی)

امروزه با رشد سریع فعالیت های صنعتی، گاز های گلخانه ای نیز به سرعت افزایش یافته است. یکی از پیامد های این پدیده، گرمایش جهانی و در نهایت پدیده تغییر اقلیم است که خود نیز موجب تغییر آب های سطحی و زیر زمینی شده است. پیش بینی بارش و دما در مدیریت منابع آب، تاثیر فراوانی دارد. در این پژوهش، عملکرد مدل SDSM برای ریزمقیاس نمایی مقادیر بارش و حداکثر دما در سه شهر استان آذربایجان شرقی، در ایستگاه های تبریز، میانه و سراب بررسی شده و خروجی های مدل CANESM۲، تحت سناریوهای ۶/۲RCP < /span> و ۵/۴ RCP < /span>و برای سه دوره ۲۰۲۰ تا ۲۰۵۰، ۲۰۵۱ تا ۲۰۸۰ و ۲۰۸۰ تا ۲۱۰۰ استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، مقدار بارش در ایستگاه های تبریز و میانه در هر سه دوره زمانی و تحت هر دو سناریو افزایش یافته ولی بر اساس نتایج در ایستگاه سراب مقدار بارش کاهش می یابد. همچنین مقدار حداکثر دما نیز در هر سه دوره و تحت هر دو سناریو بررسی شده و نتایج حاصل نشان داده است که در ایستگاه تبریز و سراب دما کاهش یافته و در همین حال در ایستگاه میانه، میزان آن افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

آذربایجان شرقی ، ریزمقیاس نمایی ، CANESM۲ ، ۶/۲RCP ، ۵/۴RCP ، SDSM