تخصیص منابع در تحلیل پوششی داده ها با داده های منفی

مدل های اساسی تحلیل پوششی داده ها (DEA) برای داده های نامنفی طراحی شده است. در دنیای حقیقی، در بعضی حالت های خاص ورودی و خروجی ها می توانند منفی باشند. بسیاری از محققین مدل هایی برای ارزیابی واحدهای تصمیم گیرنده با ورودی و خروجی منفی ارائه داده اند. همچنین به علت محدودیت منابع و نامحدود بودن نیازهای جامعه، مسأله تخصیص بهینه منابع مطرح می شود. تخصیص بهینه منابع مهم ترین ابزار اجرای استراتژی و برنامه ای بلند مدت در هر سازمانی به شمار می رود . به عبارت دیگر، سیاست ها و هدف های برنامه هر سازمان در تخصیص بهینه منابع، به فعالیت ها انعکاس می یابد. میزان حصول به هدف ها به چگونگی تخصیص منابع و کنترل آن بستگی دارد. بعضی مواقع مدیر قصد دارد ورودی یا ورودی های جدیدی و خروجی یا خروجی های جدید به مساله اضافه کند. بنابراین در این مقاله قصد داریم تخصیص منابع را با داده های منفی با استفاده از تحلیل پوششی داده ها بسط دهیم. به عبارت دیگر، دراین مقاله مدلی را ارائه می دهیم که مدل مشخص می کند به هر واحد ارزیابی چه میزان ورودی اختصاص دهیم و با استفاده از این ورودی چه میزان خروجی تولید کنیم به طوری که کارایی واحد های تصمیم گیرنده تغییر نکند .

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، داده های منفی ، تخصیص منابع