اثرات بیهوشی عصاره سنبل الطیب (Valeriana officinalis)، عصاره علف لیمو (Cymbopogon citratus) و پودر گل میخک (Eugenia caryophyllata) بر ماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus)

اثرات بیهوشی عصاره های سنبل الطیب، علف لیمو و پودر گل میخک بر بچه ماهی استرلیاد به منظور تعیین غلظت بهینه هر یک از مواد بیهوش کننده و با هدف ارزیابی امکان استفاده از عصاره های سنبل الطیب و علف لیمو به عنوان بیهوش کننده های جدید و جایگزین در مقایسه با گل میخک، مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش بچه ماهیان استرلیاد با میانگین وزنی ۷/۱۱±۲/۸۶ گرم و میانگین طولی ۰۵/۱±۷/۲۹ سانتی متر و به روش غوطه وری، در معرض غلظت های ۴۵، ۶۰، ۷۵ و ۹۰ میلی لیتر در لیتر از عصاره سنبل الطیب، ۳، ۵، ۷ و ۱۰ میلی لیتر در لیتر از عصاره علف لیمو و ۲۰۰۰، ۳۵۰۰ و ۵۰۰۰ میلی گرم در لیتر از پودر میخک قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هر سه ترکیب، در بیهوشی استرلیاد موثر بودند. با توجه به زمان های بیهوشی و بازگشت، غلظت های ۶۰ میلی لیتر در لیتر برای عصاره سنبل الطیب، ۵ میلی لیتر در لیتر برای عصاره علف لیمو و ۳۵۰۰ میلی گرم در لیتر برای پودر میخک به عنوان غلظت بهینه در نظر گرفته شد. با توجه به عملکرد قابل توجه عصاره های گیاهی سنبل الطیب و علف لیمو، استفاده از آن ها در بیهوشی آبزیان  توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

بیهوشی ، سنبل الطیب ، علف لیمو ، غلظت بهینه ، استرلیاد