اثر استراتژی های مختلف غذایی بر عملکرد رشد و شاخص های خونی تاس ماهی سیبری (Brandt, ۱۸۶۹) Acipenser baerii در اندازه های متفاوت

این مطالعه با هدف بررسی اثرات استراتژی های مختلف غذایی بر عملکرد رشد و شاخص های هماتولوژیک تاسماهیان سیبری در دو اندازه متفاوت طی ۴۵ روز انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار اندازه بزرگ با غذادهی در حد سیری (LA)، تیمار اندازه کوچک با غذادهی در حد سیری (SA)، تیمار اندازه بزرگ با غذادهی محدود (LR)، تیمار اندازه کوچک با غذادهی محدود (SR)، تیمار اندازه بزرگ گرسنه (LS) و تیمار اندازه کوچک گرسنه (SS) بودند. میانگین وزن ماهیان بزرگ ۱۸/۱۱ ± ۷۵/۴۶۵ گرم و ماهیان کوچک ۱۲ ±۴۰/۲۵۰ گرم بود. وزن نهایی در تیمار LS و SS به طور معناداری پایین تر از دیگر تیمارهای آزمایشی بود (۰۵/۰>P). اثر متقابلی بین اندازه و استراتژی غذایی در شاخص های هماتولوژیک دیده نشد (۰۵/۰P). نتایج این مطالعه نشان داد که محرومیت غذایی اثرات منفی شدیدی در ماهیان کوچک دارد؛ در حالی که این اثرات منفی در تیمارهای با غذادهی محدود کمتر بوده و این ماهیان با دوره های محدودیت غذایی سازش پیدا می کنند. همچنین نتایج نشان داد که استراتژی های مختلف غذایی در هر دو اندازه اثرات نامطلوبی روی شاخص های هماتولوژیک تاسماهی سیبری ندارد.

کلیدواژه ها:

Starvation ، Restricted Feeding ، Hematological indices ، Size ، Siberian sturgeon