مروری بر شیوههای خودمراقبتی و تاثیر آنها در کنترل دیابت

مقدمه : دیابت شیرین یک بیماری متابولیک طولانی مدت و به طور مداوم در حال رشد است که در آن سطوح گلوکز در خون به دلیل کاهش سطح هورمون انسولین افزایش می یابد. . دیابت ملیتوس تعداد زیاد ی از افراد را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد، و هرچه افراد بیشتری به این بیماری مبتلا شوند، هزینه های تحمیل شده بر سیستم بهداشتی و درمانی بیشتر می شود. نیازهای افراد مبتلا به دیابت تنها به کنترل قند خون محدود نمی شود. همچنین نیاز به پیشگیری از ناتوانی ها، عوارض جانبی و مشکلات در توانبخشی وجود دارد. مطالعات نشان می دهد که هفت روش خودمراقبتی برای افراد مبتلا به این بیماری نتایج خوبی را نشان داده است . این اقدامات شامل ارزیابی سطح قند خون، مصرف غذاهای سالم ، فعالیت بدنی ، مصرف منظم و به موقع داروها، حفظ رفتار سالم و کاهش عوامل خطر است .روش: این مطالعه در سال ۱۴۰۲ با مرور منابع و مقالات منتشر شده و در دسترس داخلی و خارجی مرتبط با پیادهروی در بیماران مبتلا به دیابت و جستجو در بانک های اطلاعاتی pubmed ، scopus، Google Scholarبا کلید واژههای self-care practises ، melitus diabetesو complicationsانجام گردید. محدوده زمانی انتخاب مقالات سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ بود. در جستجوی اولیه تعداد ۳۷۸ مقاله مرتبط به دست آمد که پس از بازبینی نهایی ۴۱ مقاله دارای معیارهای ورود انتخاب شدند .یافته ها: انجام هفت روش مراقبتی اشاره شده در مجموع نتا یج خوبی در حفظ سطح گلوکز خون، کاهش عوارض جانبی و افزایش امید به زندگی در افراد مبتلا به دیابت نشان داده است .علیرغم این تغییرات مثبت ، تعداد افرادی که به این شیوههای مراقبتی پایبند هستند بسیار کم می باشد. عوامل مثبت بسیاری مانند عوامل اجتماعی ، عوامل جمعیت شناختی و عوامل مختلف اجتماعی -اقتصادی وجود دارد، اما نقش پرستاران و پزشکان در پایبندی و اجرای شیوههای خودمراقبتی بسیار موثر می باشد.نتیجه گیری : با در نظر گرفتن بار و ماهیت چند بعدی این اختلال، تلاشهای سیستم درمانی در جهت تشویق و آموزش موثر شیوههای خودمراقبتی در بیماران دیابتی برای کاهش هر گونه عوارض جانبی مزمن و ناتوانی های حاصل از این بیماری مورد نیاز است .

کلیدواژه ها:

دیابت شیرین ، شیوههای خودمراقبتی ، عوارض