تحلیل چهارچوب مفهومی خدمات پرستاری بیمار محور در واحدهای مراقبت ویژه-سیستماتیک متاآنالیز
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 26
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HUMS05_070
تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1402
چکیده مقاله:
مقدمه : مراقبت جوهره نظام سلامت است که منجر به تسهیل ارتقا سلامت و رفاه بیماران میشود. خدمات پرستاری بیمارمحور عامل اصلی در رضایت بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه است . هدف از این مطالعه تحلیل چهارچوب مفهومی خدمات پرستاری بیمار محور در واحدهای مراقبت ویژه می باشد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعه مروری سیستماتیک می باشد. که با جستجو در پایگاههای داخلی و خارجی SID,Magiran,civilica, iranDoc, IranMadex Springer , Cochrane Library, Medical Subject Headings, PubMed, Science Direct , Scopus و به دو زبان فارسی و انگلیسی بدون محدودیت زمان با استفاده از کلید واژههای مراقبت ، پرستاری ،بیمار محور، براساسنوع مطالعه ، نمونه های مطالعات، مداخله های مورد مقایسه و پیامدهای آن انجام شد. داده ها با استفاده از روش متاآنالیز و مدل اثرات تصادفی تحلیل شدند. در این مطالعه استراتژی جست وجو، غربالگری و انتخاب دادهها بر اساس معیارهای راهنمای پریسما (PRISMA) انجام شد.یافته ها: در جستجوی اولیه ۱۲۵۸ مقاله یافت شد که پس از غربالگری های متعدد و حذف موارد تکراری و لحاظ نمودن معیار های ورود و خروج در نهایت ۶ مقاله همراستا با اهداف مطالعه حاضر مورد بررسی قرار گرفت که بیانگرکیفیت در نظامسلامت در قالب ارائه مراقبتی ایمن (%۳.۳۳)،اثربخش (%۴۶)،عادلانه (%۷۸)وبیمار محور(%۴.۵۷) تعریف شده است . مراقبت بیمار محور عنصر اعتماد لازم در بهبود و ارتقاء نظام درمانی و جلب عمومی است که موجب کاهش متوسط اقامت بیمار در بیمارستان(%۳۶) ، رضایت بیمار ، کاهش هزینه های بیمارستانی ،در مجموع بهبود وضعیت درمانی ، پیامدهای سلامت می شود (%۶۴). علی رغم برآیندهای مثبت همواره موانعی نیز جهت ارائه این مراقبت وجودداشته است که شامل فقدان سیاستهای جامع ، عدمآموزشکافی در دانشگاهها و بیمارستانها (%۵۴) ، هماهنگ نبودن نقش افراد مختلف در ارائه مراقبت به بیمار وکمبود نیرو(%۵۸) میباشد.نتیجه گیری : در نظام سلامت بیمارمحور به جای تمرکز بر تصمیم و اولویتهای پزشک ، بر روی نیازها و نگرانیهای شخص بیمار متمرکز میشوند و در این راستا مراکز بیمارستانی باید برنامه هایی برای افزایش مشارکت بیماران در روند درمانی اجرا کنند تا علاوه بر افزایش رضایت بیماران، نتایج درمانی بهتری حاصل شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطره غلامی
دانشجوی کارشناسی پرستاری ، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، گروه پرستاری ، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی ، ایران
اشرف بیرامی
استادیار، هیات علمی ، گروه پرستاری ، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی ، بندرعباس، ایران