بررسی اثربخشی بازی درمانی بر کاهش اختلال دیکته نویسی دانش آموزان ابتدایی شهر بندرعباس

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 224

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HUMS05_062

تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1402

چکیده مقاله:

مقدمه : دیکته نویسی توانایی ایجاد تطابق بین اصوات و حروفی است که باید نوشته شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی برکاهش اختلال دیکته نویسی دانش آموزان ابتدایی شهر بندرعباس انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه است . جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزانمقطع ابتدایی شهربندرعباس درسال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲بود. ابتدا یکی از مناطق آموزش و پرورش شهربندرعباس بصورت تصادفی ساده انتخاب شد. سپس با شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰کودک از بین کودکان مراجعه کننده به کارشناسانمرکزمشاوره اختلالاتیادگیری آموزش و پرورش با اختلال دیکته نویسی و رعایت معیارهای ورودی وخروجی ، به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند که به صورتتصادفی دردوگروه آزمایش وکنترل (۱۵ دانش آموز در هر گروه) قرار گرفتند. به گروه آزمایش (بازی های مرتبط با دیکته ) اعمال شد. جلسات بازی درمانی در هشت نوبت ، هفته ای دو بار به مدت ۳۰ دقیقه اجرا شد. این درحالی است که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرده است . جمع آوری دادهها در این مطالعه از معیارهای سنجش آزموناختلال نوشتن فلاحچای (۱۳۸۴)،مقیاس سنجش تجدیدنظرشده هوشدیویدوکسلربرای کودکان(رمضانی ،۱۳۷۹)،پکیج بازی درمانی هریس و همکاران(۲۰۰۴)، روشهای مشاهده، مصاحبه و بررسی دیکته های نگارش شده پیشین دانش آموزان توسط کارشناسانمرکزناتوانی یادگیری استفادهگردید. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحل یل کوواریانس تحلیل شدند.یافته ها: بیانگر نرمال بودن توزیع نمرات پیش آزمون متغیرهای پژوهش دردو گروه آزمایش و شاهد(۰۵.۰(p= و از لحاظ آماری معنی دار نشد. تفاوت معنی داری در ترکیب خطی نمرات املایی در خرده مقیاس های نارسا نویسی ، حافظه دیداری ، شنیداری ودقت و توجه وجود دارد؛ , P= ۵۳.۴۱(F= (۰۰۰۱.۰تحلیل کوواریانس یکراهه ، بازی درمانی موجب اصلاح نادرست نویسی ( اندازه اثر۴۴۱/۰)، حافظه دیداری ( اندازه اثر ۸۲۸/۰)، حافظه شنیداری ( اندازه اثر ۷۹۹/۰) و دقت و توجه ( اندازه اثر۴۴۵/۰) در درساملای دانش آموزان گروه آزمایش گردیده است .نتیجه گیری : با توجه به نتایج یافته ها، بازی درمانی بر اختلال دیکته نویسی دانش آموزان مقطع ابتدائی اثرگذار است ومیتوان به معلمان توصیه نمود که از جلسات بازی درمانی به منظور بهبود، درمان، یادآوری بهتر مطالب و تقویت مهارتهای نوشتاری ، دقت و توجه و حافظه دیداری و شنیداری استفاده نمایند.

نویسندگان

یسنا جمشیدپورمکاری

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی ، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی ، ایران

اشرف بیرامی

استادیار، هیات علمی ، گروه پرستاری ، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی ، بندرعباس، ایران

اقبال زارعی

دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه هرمزگان ، بندرعباس، ایران