اثرات شوری و دما بر گلومرول های کلیه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

فاکتور های زیست محیطی از جمله شوری و دما می توانند بر فیزیولوژی و کارایی رشد در ماهی ها موثر باشند، از این رو ممکن است بسیاری از اندام های داخلی آن ها از جمله کلیه، دامنه وسیعی از تغییرات مورفولوژیکی و عملکردی را نشان دهند. در مطالعه حاضر، تغییرات بافتی قسمت های مختلف کلیه بچه ماهی کپور معمولی با میانگین وزنی و طولی به ترتیب ۵۸/۰±۲۸/۳۸ گرم و ۱۰/۰±۰۴/۱۴ سانتی متر مورد بررسی قرار گرفته است. بچه ماهیان به مدت ۲۱ روز در گروه های دمایی ۲۰، ۲۵ و ۳۰ درجه سانتی گراد در سه سطح شوری ۰، ۵ و ppt۱۰ نگهداری شدند. نمونه برداری در روز های ۷ و ۲۱ انجام شد، نمونه ها پس از زیست سنجی به آزمایشگاه منتقل شدند و بافت مورد نظر جدا و در محلول بوئن به مدت ۴۸۲۴ ساعت فیکس شد. برای مطالعه بافت کلیه از رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد مساحت گلومرول با افزایش دما در هر دو نمونهبرداری به طور معنی داری کم شد و بیش ترین مساحت گلومرول در دمای ۲۰ درجه سانتی گراد مشاهده شد (۰۵/۰P) کم تر از اثر دما (۰۵/۰P

کلیدواژه ها:

شوری ، دما ، گلومرول ، Cyprinus carpio