تحلیل ساختاری روابط عدالت شهری و برنامه ریزی رقابت پذیر با تاکید بر نقش واسطه ای سرمایه اجتماعی (مورد مطالعه شهر ارومیه)

با بهره­گیری از سرمایه اجتماعی، ظرفیت جامعه برای استفاده و تغییر شکل سیستم بهره­وری شهری، توزیع عادلانه فرصت ها و امکانات (عدالت شهری)، واکنش به انواع فشارها و مشکلات شهری، افزایش مشارکت اجتماعی و ادامه استفاده و تداوم برنامه های شهری (ثبات)، افزایش خواهد یافت. لذا در همین راستا هدف این پژوهش تحلیل ساختاری روابط عدالت شهری و برنامه­ریزی رقابت­پذیر با تاکید بر نقش واسطه­ای سرمایه اجتماعی در شهر ارومیه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری نیز کلیه مدیران رده بالا و میانی، معاونین و کارشناسان تخصصی مناطق ۵ گانه شهرداری ارومیه به تعداد ۵۴۵ نفر بود که با استفاده از جدول مورگان نمونه آماری این پژوهش (۲۲۵ نفر) به شیوه نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه­های استاندارد شده عدالت شهری، برنامه­ریزی رقابت­پذیر و سرمایه اجتماعی بود. روایی ابزار از نظر متخصصین و پایایی مطابق آلفای کرونباخ گزارش شده است. روش تجزیه و تحلیل داده­ها مدل­یابی معادلات ساختاری بود که  نتایج حاصل از آن نشان داد که رابطه مستقیم عدالت شهری بر برنامه­ریزی رقابت پذیر (۳۱/۰) و سرمایه اجتماعی (۶۲/۰) مثبت و معنادار است. ارتباط مستقیم سرمایه اجتماعی بر  برنامه­ریزی رقابت پذیر (۴۱/۰)  مثبت و معنادار است. همچنین رابطه غیر مستقیم عدالت شهری بر برنامه­ریزی رقابت پذیر با میانجیگری سرمایه اجتماعی (۲۵/۰) مثبت و معنادار است. بنابراین برنامه­ریزی رقابت­پذیر بعنوان یک رویکرد نوین و دیدگاه صراحتا مثبت در مدیریت شهری می­تواند با ایجاد سرمایه اجتماعی در شهر زمینه ارتقای عدالت شهری را در شهر ارومیه را فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی رقابت پذیر ، سرمایه اجتماعی ، شهر ارومیه ، عدالت شهری