مروری بر اثر پروبیوتیکها در درمان بیماری پارکینسون

در این مقاله مروری روایتی، منابع منتشر شده با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Google scholar، PubMed، و SID استخراج شد. بیماری پارکینسون (PD) یک اختلال عصبی پیشرونده است که با ویژگیهای حرکتی و غیر حرکتی مشخص میشود. اگرچه پیشرفتهایی در درمانهای مرسوم PD صورت گرفته است، اما این پیشرفتها هنوز کارایی بالایی در درمان این بیماری تخریب کننده عصبی نشان نداده اند. پروبیوتیکها میکروارگانیسمهای زندهای هستند که مصرف آنها به میزان کافی، فواید زیادی را برای میزبان به ارمغان میآورد. پروبیوتیکها دارای اثرات ضد سرطانی، آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و محافظت کننده عصبی هستند. شواهد متعدد نشان میدهد که پروبیوتیکها چندین علامت حرکتی و غیرحرکتی را در بیماران و مدل های حیوانی آزمایشی PD کنترل و بهبود میبخشند. مکمل پروبیوتیک اثرات دارویی را با هدف قرار دادن انواع فرآیندهای سلولی و مولکولی، یعنی استرس اکسیداتیو، مسیرهای التهابی و ضد التهابی و همچنین آپوپتوز، واسطه میکند. در این مقاله، اثرات پروبیوتیک ها بر علائم حرکتی و غیرحرکتی در PD خلاصه شده است.

کلیدواژه ها:

پارکینسون ، مکمل پروبیوتیک ، استرس اکسیداتیو ، اثرات ضد التهابی