تطبیق گزاره های علم حسابداری و حسابرسی با علوم اسلامی

این تحقیق براساس تئوری اسلامیت علوم آیت االله جوادی آملی و رابطه علم و دین آیت االله مصباح یزدی، سعی بر برداشتن گامی جدید در زمینه اثبات فرض تطبیق گزاره های علم حسابداری و حسابرسی با علوم اسلامی دارد. یکی از معیارهای حداقلی مطرحشده برای دینی نامیدن علوم، آن است که مبانی و اهداف یک رشته علمی یا گزاره ها و نظریه های مطرح در آن، با آموزه های دینی ناسازگار نباشد. نظریه جامع انگاری دین اسلام برخاسته از دو مولفه است: اول، جامعیت منابع آموزه های اسلامی که عبارت از قرآن کریم و روایات معصومین علیه السلام است؛ و دوم، جامعیت آموزه های دین اسلام. حقیقت دین الهی، شامل بایدها و نبایدهایی است که به حوزه های معرفت، باور، اخلاق، گفتار و رفتار انسان مربوط است. سرچشمه این بایدها و نبایدها، اراده و رضایت یا کراهت و عدم رضایت خداوند است که از طریق عقل و وحی به بشر ابلاغ شده است. این تحقیق، به شناسایی و استخراج گزاره های مشهور اسلامی بودن در متون اسلامی و آموزه های دینی پرداخته است. نتایج نشان میدهد مسئولیت و پاسخگویی، شفافیت، صداقت، اعتماد، استقلال، عدالت، امانتداری، املاء و افشای اطلاعات مهمترین گزاره ها در متون اسلامی میباشد. همچنین مبانی نظری و نظرات خبرگان علوم حسابداری و حسابرسی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های تحقیق حاضر، حاکی از انطباق گزاره های علم حسابداری و حسابرسی با علوم اسلامی به روش تحلیلی و توصیفی است و فرض تطبیق گزاره های علم حسابداری و حسابرسی با علوم اسلامی مورد تایید قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

حسابداری ، حسابرسی ، علوم اسلامی