بررسی راهکارهای کاهش اضطراب جدایی در دانش آموزان نوآموز

اختلال اضطراب جدایی بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و انطباقی، ارتباط با والدین، معلم و همسالان تاثیر منفی می گذارد وبروز آن در دوران کودکی، خطر ابتلا به اختلالات روانی را در سال های آتی زندگی افزایش می دهد که در صورت عدم درمان،می تواند منجر به مشکلات دیگری شود. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده که هدف از آن کاهش اضطرابجدایی در دانش آموزان بود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که از مهمترین دلایلی که کودکان با معضل اضطراب جداییمواجه میشوند، میزان وابستگی کودک به مادر است. اگر میزان وابستگی زیاد باشد، باید آن را در همان سالهای اول کنترلکرد. توصیه اول جدا کردن محل خواب کودک در حدود دوسالگی است. در فرهنگ ما به اشتباه خانواده ها ترجیح میدهند بچهکنار خودشان بخوابد. در صورتیکه کودک به مادر وابستگی زیاد داشته باشد در چنین مواقعی پدر باید مداخله کند. با گذشتزمان این دلبستگی ها اگر به صورت افراطی در افراد باقی بماند، اختلالی اضطراب جدایی را ایجاد می کند که از اصلی ترینعلامت این اختلال در کودکان گریزان بودن از مدرسه است که خود سبب عقب افتادگی از درس و پیشرفت می شود. پسشایسته است خانواده ها با برافراشتن چتر حمایتی خود از فرزندان، باعث جلوگیری از چنین رفتارهای نابهنجاری در آنها شوند.

کلیدواژه ها:

اضطراب جدایی ، دانش آموز ، معلم