درهم تنیدگی الکترون- یون در محیط پلاسمای نیمه کلاسیکی تحریک شده با لیزر

لیزرها کاربرد فراوانی در حوزه صنایع دفاعی و عاملی در برتر سازی در منطقه نبرد دارند. نشان گذاری لیزری، هدف گذاری لیزری و سلاح های لیزری از مصادیق مختلف کاربردهای لیزر می باشند. در این مقاله پراکندگی کشسان یک ذره باردار در انرژی کم را از یک ذره باردار منتخب موجود در محیط پلاسمای نیمه کلاسیکی با جفت شدگی قوی را در نظر گرفته و نسبت پایبندی درهم­تنیدگی برای آن محاسبه شده است. نتایج نشان دادند که نسبت پایبندی درهم­تنیدگی به پارامترهای محیط پلاسمای نیمه کلاسیکی- که ناشی از اثرات حفاظ­سازی، کوانتمی و جفت شدگی قوی هستند - وابسته است. نسبت پایبندی درهم­تنیدگی در حد دمای کم مستقل از دما بوده و در حد دمای بالا وابسته به آن است. با افزایش حرارت، درهم­تنیدگی سیستم کاهش پیدا می­کند. با افزایش طول موج دوبروی، اثرات کوانتمی تضعیف شده و همانطور که انتظار می­رود درهم­تنیدگی کاهش پیدا می­کند. افزایش انرژی پرتابه نیز باعث کاهش درهم­تنیدگی می­گردد. وابستگی درهم­تنیدگی به دامنه نوسانات الکترون آزاد بصورتی است که به ازای بعضی از مقادیر می­توان درهم­تنیدگی سیستم را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

درهم تنیدگی ، لیزر ، پلاسما ، پایبندی درهم تنیدگی ، طول موج دوبروی ، طول موج حرارتی. پراکندگی