جایگاه عشق در روابط زوجین و صمیمت زناشویی

معمولا عشق در زندگی مشترک زمانی بوجود می آید که هر دو طرف حس خوبی نسبت به یکدیگر داشته باشند. این حس خوب نیز حاصل مجموعه بازخوردهایی از رفتار طرف مقابل است. به اینصورت که هر قدر طرفین، رفتار و بازخوردهای خوبی به یکدیگر داشته باشند به یکدیگر کمک می کنند تا عشق در زندگی زن و مرد شکل بگیرد. عشق بر مبنای ابعاد سه گانه اش رئوس مثلثی را تشکیل میدهد، این ابعاد عبارتند از صمیمیت، شوریدگی، تصمیم و تعهد. صمیمیت: (بعد هیجانی) احساس محبت گرمی، اظهار علاقه و مراقبت. شوریدگی: (بعدانگیزشی) میل شدید و برانگیختگی فیزیولوژیایی شدید توام با میل به روابط جنسی عطوفت ورزانه. تصمیم، تعهد: (بعد شناختی) تصمیم گیری خود آگاهانه و غیر خود آگاهانه برای تصمیم گیری کوتاه مدت یا بلند مدت برای دوست داشتن و مراقبت متعهدانه از معشوق است. عمق صمیمیتی که افراد در رابطه خود ایجاد می کنند به میزان زیادی بستگی به توانایی آنان برای ارتباط دقیق، موثر و روشن با افکار، احساسات، نیازها، خواسته ها و تمایلاتشان دارد. بنابراین یادگیری چگونگی ارتباط کارآمد نخستین گام در فرآیند ایجاد یا افزایش صمیمیت در هر رابطه ای به شمار می رود. عشق تاثیر بسیار خوبی بر روی سلامتی جسمی و سلامت روحی دارد. وجود آرامش، انرژی، امید، هدف و … از تاثیرات عشق در زندگی ما انسانهاست. مواردی نظیر سوخت و ساز مناسب بدن، فشار خون مناسب، کاهش بیماری های قلبی عروقی و ده ها مورد دیگر از تاثیرات شگفت انگیز عشق در زندگی است! زیرا عدم وجود آرامش حاصل از عشق می تواند زمینه ساز مشکلات جسمی باشد.

کلیدواژه ها:

عشق ، صمیمیت زناشویی ، ازدواج ، زوجین ، محبت ، کانون گرم خانواده