مقایسه تاب آوری روانی و کنترل تکانه در مادران دارای کودک با اختلال نقص توجه-بیش فعالی و مادران دارای کودک با اختلال یادگیری خاص؛ در شرایط کووید-۱۹

اختلال نقص توجه-بیش فعالی و یادگیری خاص، از جمله اختلالات مزمن و آسیب زایی است که از کودکی تا بزرگسالی ادامه می یابد و پیامدها و تاثیرات منفی بر زندگی کودک، والدین، اطرافیان و جامعه خواهد داشت؛ در صورتی که درمان به هنگام و مناسب صورت نگیرد. پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه ی تاب آوری روانی و کنترل تکانه در مادران دارای کودک با اختلال نقص توجه- بیش فعالی و مادران دارای کودک با اختلال یادگیری خاص انجام شد. روش: توصیفی از نوع علی-مقایسه ای می باشد. کلیه ی مادران دارای کودک با اختلال نقص توجه-بیش فعالی و مادران دارای کودک با اختلال یادگیری خاص استان لرستان در سال۱۴۰۰-۱۳۹۹ جامعه ی آماری پژوهش را تشکیل دادند که از میان آن ها با استفاده از روش نمونه گیری غیراحتمالی دردسترس ۶۰ نفر(۳۰ مادر دارای کودک با اختلال نقص توجه-بیش فعالی و ۳۰ مادر دارای کودک با اختلال یادگیری خاص) به عنوان نمونه انتخاب شد و به پرسشنامه تاب آوری کونورودیویدسون و تکانشگری بارت پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس و آزمون تی مستقل استفاده و داده ها با نسخه spss۲۱ تحلیل شد. یافته ها: نشان داد که بین میزان تاب آوری روانی و کنترل تکانه در این دو گروه از مادران تفاوت معناداری وجود داشته است؛ و تاب آوری روانی، کنترل تکانه و مولفه های آن(به جزء مولفه اعتماد به غرایز فردی و تحمل عاطفه منفی) در مادران دارای کودک با اختلال نقص توجه-بیش فعالی نسبت به مادران دارای کودک با اختلال یادگیری خاص به گونه ای معنادار بالاتر بوده است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری روانی ، کنترل تکانه ، اختلال نقص توجه-بیش فعالی ، اختلال یادگیری خاص ، کووید_۱۹