بررسی تمایزات معناداری زندگی و خوشبختی از دیدگاه تدئوس متز

تدئوس متز کوشیده است تا نشان دهد که معنای زندگی مانند اخلاق و خوشبختی، یکی از مقولات هنجاری زندگی می ­باشد و بر تمایز معنای زندگی و خوشبختی تاکید دارد. با جستجو در آثار متز می ­توان چند شاهد و دلیل بر این که چرا متز میان خوشبختی و معناداری تمایز قائل می­ شود، ارائه کرد. به باور متز خوشبختی، به قلمرو حیوانی فرد مرتبط است در حالی که معناداری مربوط به قلمرو انسانی است. او شش تمایز میان خوشبختی و معناداری قائل می ­شود: ۱) حامل معناداری، «عمل» (کنش) است، ولی حامل خوشبختی «احساس» است. ۲) منشا معنا «ارتباطی» است، ولی منشا خوشبختی، «درونی و قائم به ذات» است؛ ۳) تاثیرپذیری بیشتر خوشبختی از مقوله شانس نسبت به معناداری؛ ۴) تمایل به «استمرار» وضعیت خوشبختی خواهان «افتخار عظیم» بودن معناداری؛ ۵) امکان پذیر بودن خوشبختی، فقط در «طول دوران زندگی» در مقابل امکان پذیر بودن معناداری «پس از مرگ»؛ ۶) تمایل به آینده در خوشبختی و فقدان یا کمی آن معناداری. اگرچه متز به شش تمایز مهم میان خوشبختی و معناداری اشاره کرده است، ولی بیان او جامع نیست و می­توان بر فهرست تمایزات او، موارد دیگری نیز افزود.

کلیدواژه ها:

تدئوس متز ، معنای زندگی ، لذت ، خوشبختی