ارتباط محتوای فنولی غلات با حساسیت به ایمیداکلوپراید و سطح فعالیت آنزیمهای سم زدایی Diuraphis noxia
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 23
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPPS-54-1_009
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1402
چکیده مقاله:
شته روسی گندم، Diuraphis noxia، یکی از آفات اقتصادی و چند خوار غلات است که در معرض ترکیبات شیمیایی متنوعی از جمله فنول ها قرار می گیرد. در این تحقیق برای بررسی تاثیر احتمالی محتوای فنولی میزبان بر کارآیی کنترل شیمیایی، حساسیت به ایمیداکلوپرید در شته های پرورش یافته روی ارقام گندم (شیرودی و گاسکوژن) و تریتیکاله (سناباد و جوانیلو ۹۲) به روش زیست سنجی گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر LC۵۰ ایمیداکلوپرید علیه جمعیت های مذکور به ترتیب ۴۱/۲، ۵۶/۳، ۸۹/۴ و ۷۳/۵ میلیگرم ماده موثره بر لیتر بدست آمد. لذا بیشترین حساسیت به ایمیداکلوپرید به جمعیت شیرودی تعلق گرفت. بر اساس مطالعات بیوشیمیایی، فعالیت آلفا و بتا استراز ها، گلوتاتیون اس ترانسفرازها و سیتوکروم P۴۵۰ برای جمعیت گاسکوژن به ترتیب، ۳۲/۱، ۱۶/۱، ۱۶/۱ و ۵/۱ برابر جمعیت شیرودی بود. این نسبت برای جمعیت سناباد به ترتیب ۸۲/۱و ۹۶/۱، ۴/۱ و ۲ و برای جمعیت جوانیلو ۹۲ به ترتیب ۰۹/۲، ۴۸/۲، ۵۱/۱ و ۲۵/۲ بدست آمد. فزون بر این، محتوای فنولی ارقام مذکور به ترتیب ۱۹/۲، ۷۱/۲، ۴۸/۳ و ۸۷/۳ میلیگرم به ازای هر گرم برگ برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها، همبستگی مثبت و معنی داری بین محتوای فنولی گیاهان با موارد مورد پژوهش را نشان داد. با توجه به روابط بیوشیمیایی بین D. noxia و گیاهان میزبان آن می توان مقدار ترکیبات فنولی غلات را به عنوان شاخصی مناسب برای پیش بینی پاسخ این شته به ایمیداکلوپرید معرفی کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیده طبسیان
گروه حشرهشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، اراک، ایران
شیلا گلدسته
گروه حشرهشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، اراک، ایران
غلامحسین مروج
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
الهام صنعتگر
گروه حشرهشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، اراک، ایران
محمد قدمیاری
گروه گیاهپزشکی،دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :