جداسازی و شناسایی کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس در گوسفندان استان کردستان با روش کشت و واکنش زنجیره ای پلیمراز و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها

زمینه مطالعه: کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس، عامل بیماری لنفادنیت کازئوز، بیماری مزمن و بسیار شایع در گوسفند و بز در سراسر جهان است که خسارت اقتصادی فراوانی به صنعت دامداری وارد می کند.هدف: بررسی شیوع بیماری لنفادنیت کازئوز گوسفندان در استان کردستان، تعیین فراوانی کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس با استفاده از روش های فنوتیپی و مولکولی و همچنین بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس، هدف مطالعه حاضر بود.روش‎کار: در مطالعه حاضر، از شهریور تا اسفند ۱۴۰۰، ۲۷۰ نمونه از گره های لنفاوی درگیر گوسفندان از دامداری های سطح استان کردستان جمع آوری شد. بلافاصله نمونه ها با حفظ اصول زنجیره سرد به آزمایشگاه میکروب شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کردستان منتقل شدند. شناسایی جدایه های کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس با کمک آزمون های بیوشیمیایی و واکنش زنجیره ای پلیمراز (Polymerase Chain Reaction: PCR) انجام شد. همچنین مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه ها با استفاده از روش انتشار از دیسک (کربی بائر) بررسی شد.نتایج: از ۲۷۰ نمونه اخذ شده، بر اساس آزمون های بیوشیمیایی ۸۲ جدایه باکتری مشکوک به کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس تشخیص داده شد. از این تعداد جدایه که با روش های بیوشیمایی کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس تشخیص داده شد، با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز، ۷۶ جدایه تایید شد. همچنین بررسی میزان حساسیت آنتی بیوتیکی نشان داد جدایه ها حساسیت بالا نسبت به آنتی بیوتیک های داکسی سایکلین و سفتریاکسون و نسبت به استرپتومایسین و کانامایسین مقاومت بالایی داشتند.نتیجه­گیری نهایی: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بیماری لنفادنیت کازئوز در گوسفندان استان کردستان شیوع بالایی دارد. بنابراین مطابق یافته ها پیشنهاد می شود با توجه به مقاومت بالای جدایه های کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس اخذ شده نسبت به آنتی بیوتیک های استرپتومایسین و کانامایسین، از درمان با این آنتی بیوتیک ها اجتناب شود.

کلیدواژه ها:

کورینه باکتریوم سودوتوبرکلوزیس ، گوسفند ، لنفادنیت کازئوز ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، واکنش زنجیره ای پلیمراز