بررسی اندیشه های پریچهر مصباح در نوشته هایش

آرزو دارم که روزی افکارم شکل مناسبی رو پیدا کنند. تلاش می کنم که هیچ حقیقتی را از قلم نیندازم ولی بیشتر اوقات به بن بست فکری رسیدم و تا یاد دارم در تعقیب آرزوهایم بودم . تمام عمرم در دریای نا امیدیشناور بوده و بدنبال تخته پاره ای که مرا به ساحل امید برساند. باورهایم در رویاهایم شکل می گیرند و به ثمر می نشینند. اما در حقیقت چون حبابی به هوا نرسیده می ترکد. و ذراتش درفضا محو می شوند. می گویند حقیقتفرزند زمان است. ولی حقیقت را باید در زباله دانی تاریخ جستجو کرد . تاریخی که مرور زمان. رنگ از رخساره اش گرفته یا مثال کتابی که به مروز زمان پوسیده و پر پر می شود.

کلیدواژه ها:

پریچهر ، نویسنده ، شاعر ، مولف ، مصباح