تاثیر دو ماه تمرین HIIT بر میزان سلامت عمومی زنان دیابتی نوع ۲ مبتلا به کبد چرب غیرالکلی

فعالیت ورزشی در بیماران دیابتی نوع ۲ می تواند سلامت عومی بیماران را بهبود ببخشد، اما تاکنون مطالعه ای ورزشHIIT را روی بیماران دیابتی نوع ۲ مبتلا به کبد چرب غیرالکلی بررسی نکرده است . پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و به صورت پیش آزمون و پس آزمون در شهر کرمانشاه اجرا شد. ۲۰ زن دیابتی نوع ۲ مبتلا به کبد چرب غیرالکلی به صورت تصادفی و براساس ابتلا به گرید کبد چرب (۱و۲ و۳) به دو گروه ۱۰ نفره تقسیم شدند. گروه HIIT، تمرین تناوبی با شدت بالا را روی دوچرخه به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه انجام دادند. برای سنجش میزان سلامت عمومی بیماران از پرسشنامه سلامت عمومی ۲۸ گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) استفاده شدهاست . در پیش آزمون تفاوت معناداری در میزان سلامت عمومی و زیربخش های آن بین دو گروه مشاهده نشد (۰۵/۰(p›؛ اما در پس آزمون تفاوت معناداری بین دو گروه در علائم اضطراب و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی و سلامت عمومی مشاهده شد (۰۵/۰.(p≤ تغییرات در گروه تمرین هوازی تناوبی نشان داد که کاهش در متغیرهای علائم جسمانی ، علائم اضطراب و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی ، علائم افسردگی و سلامت عمومی معنادار بود. (۰۰۱/۰(p≤ همچنین ، تغییرات در گروه کنترل نشان داد که افزایش در متغیرهای علائم جسمانی ، علائم اضطراب و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی ، علائم افسردگی و سلامت عمومی ) معنادار بود. (۰۵/۰.(p≤ از آنجایی که تمرین هوازی تناوبی با شدت بالا برای این دسته از بیماران نتیجه مثبتی به همراه داشته است ، و به مکان و زمان خاص و هزینه بالایی نیاز دارد، پیشنهاد می شود که این دسته از بیماران تمرین هوازی تناوبی با شدت بالا را به طور منظم انجام دهند.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، دیابت نوع ۲ ، فعالیت ورزشی ، کارکرد اجتماعی .