اثر آبیاری با سطوح مختلف شوری آب دریای خزر بر عملکرد گیاه گلرنگ ( Carthamus (tinctorius
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 88
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ECSAN03_010
تاریخ نمایه سازی: 12 اسفند 1402
چکیده مقاله:
شوری یک تهدید عمده برای کشاورزی است که موجب مهار و اختلال در جوانه زنی و رشد محصولات زراعی می شود. به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف شوری آب دریا بر شاخص های جوانه زنی و فیزیولوژیکی گیاهچه گلرنگ ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح آب آبیاری شامل شاهد (آب معمولی )، ۱۰ درصد آب دریا ( ۸.۱ دسی زیمنس برمتر)، ۲۵ درصد آب دریا (۶.۴ دسی زیمنس بر متر) و ۵۰ درصد آب دریا (۲.۹ دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد تا تیمار ۲۵ درصد، جوانه زنی ۱۰۰ درصد حاصل شد. در سرعت و متوسط جوانه زنی روزانه ، طول ساقه و ریشه ، وزن تر و خشک اندام های هوایی و ریشه ، درصد پتاسیم ، نینروژن، پروتئین و رطوبت نسبی در تیمار شاهد بیشترین مقدار را داشت و با افزایش سطح شوری از مقادیر آن کاسته شد و در درصد سدیم تیمار شاهد کمترین مقدار را داشت و با افزایش شوری مقدار آن افزایش یافت . طبق نتایج به دست آمده گلرنگ نسبت به شوری در مراحل جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه تا تیمار ۲۵ درصد مقاوم است و در تیمار ۵۰ درصد به تنش وارده مقاومت بالایی نشان نداد.
نویسندگان
آرش کاکولاریمی
گروه علمی کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرا ن
بابک مومنی
گروه علمی کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایرا ن